Taraflar  arasında kadastro tesbitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay'ca duruşmalı  olarak  incelenmesi  istenilmekle;  tetkik  hakiminin raporu ve kağıtları okundu, iş incelendi, gereği görüşüldü:

Kadastro  sırasında 82 parsel sayılı 18.600 m2. yüzölçümündeki taşınmaz, Devletin hüküm ve  tasarrufu  altında  bulunan  çalılık  ve  pırnallık  yerlerden  iken,  1965  yılında Muharrem mirasçıları tarafından tarla haline getirilip zilyetliklerinde  olduğundan  sözedilerek Hazine  adına  tesbit  edilmiştir.  İtirazı  komisyonca  reddedilen  Muharrem  mirasçılarından Sabri,  Mehmet  ve Hüseyin dava dışı 81 sayılı parsele uygulanan vergi kaydına, kazandırıcı zamanaşımı  zilyetliğine  dayanarak  dava  açmış,  Cemal  Bey  mirasçıları  tapu  kaydına, Mehmet'de  kazandırıcı  zamanaşımı  zilyetliğine dayanarak  davaya katılmıştır. Mahkemece, davacı  ve  katılan  davacıların  davalarının  reddine,  dava  konusu  parselin  davalı Hazine adına tapuya tesciline karar  verilmiş;  hüküm,  davacı  ve  katılan  davacılar  tarafından temyiz edilmiştir.

Antalya  Kemer  Köyü  Odal,  Musa Gölü Mevkii'ndeki tahmini 250 dönüm miktarlı göl yeri LEECLİL  TATHİR  VE İLİMAR edilmek üzere Mayıs 1307 daimi tarih, 20 sayılı kayıtla ekdirli Hacı  Hafızzade  Mehmet  Efendi  ve  Antalyalı  Hacı  Ali  Ağazade  Ali Ağa'ya tefviz edilmiştir. Adı geçenler tarafından süresi  içinde  tathir  ve  ikmali  ameliyat  edilmediği  için  geri alınarak  göl  yeri  tahminen  500  dönüm  yüzölçümü  ile Mart 1312 daimi tarih, 58 sayılı kayıtta belirtildiği üzere  üç  sene  zarfında  tathir ve  ilimarın  tamamlanarak  ekilir  tarım toprağı  haline  getirilmek  koşulu  ile  Tekkesancağı  Tahrirat Müdürü Cemal Beyefendi'ye meccanen  tefviz  olunmuştur.  Cemal  Beyefendi  tarafından bu göl yeri diğer bir anlatımla; arazii  mevattan  bulunan  taşınmazın  ihya  edilerek  miri  arazi  haline  getirilmediği ve terk edildiği ve mirasçılarının da zilyet olmadığı mahkemece  toplanıp  değerlendirilen delillerle  saptanmıştır.  Bu  itibarla;  anılan kayıt Arazi Kanununun 103. maddesi hükmünce mülkiyet  hakkını  belirleyen tapu  kaydı  olarak  kabul  edilemez.  Hal böyle olunca; 1334 (1918)  tarihinde  ölen  Cemal  Beyefendi  mirasçıları  bulunan  katılan  davacı  Lütfiye  ve arkadaşları  Mart  1312 tarih, 58 sayılı kayda ve miras hakkına dayanılarak taşınmazda hak iddia  edemez.  Davacı  Sabri,  Mehmet ve Hüseyin taşınmaza batıda sınır olan (81 ) sayılı parsel revizyon gören 1937 tarihli, 68 tahrir sayılı vergi kaydına, zilyetliğe dayanmışlardır. Anılan vergi kaydında  dava  konusu  parselin  kumluk  olarak  sınır gösterildiği  ve  bu  taşınmaza  doğuda  komşu  ve  sınırdaş bulunan 377 sayılı taşınmazın denizel  kumluk  bulunduğu  mahkeme  kararı  ile  belirlenmiştir. Vergi kaydına ve yargısal olguya  aykırı  düşen  iddiaya  ve  bilirkişi,  tanık sözlerine  değer  verilemez.  Bu durumda; dava konusu taşınmazın  öncesinin  denizel  kumluk  olduğunun  kabulü  zorunludur.  Bu nitelikteki taşınmazlar kazandırıcı  zamanaşımı  zilyetliği  ile  iktisap  edilemez  ve  ihyası da  söz konusu olamaz. Katılan davacı Mehmet'in de taşınmazda zilyetliğinin olmadığı dosya içeriği ile belirlenmiştir. Hükümden sonra yürürlüğe konulan ve geçici 4. maddesi hükmünce olayda  uygulama olanağı bulunan 3402 sayılı Kadastro Kanununun 18. maddesi hükmünce bu nitelikteki  taşınmazların  Hazine  adına  tescili  öngörülmüştür.  Bu  nedenlerle;  davacılar  ve katılan davacıların diğer temyiz itirazları  yerinde  değildir.  Ancak;  mahkemece  tefhim kılınan  kararda  davanın  reddine  ve  taşınmazın  Hazine  adına tesciline değinildiği halde tebliğ edilen gerekçeli kararda  davanın  reddi  ile  yetinilmiş  olması  isabetsiz,  temyiz itirazları bu nedenle yerinde ise  de;  bu  eksikliğin  giderilmesi  yargılamanın  tekrarını gerektirmediğinden hüküm fıkrasına "82 parsel sayılı, 18.600 m2. yüzölçümündeki taşınmazın 3402  sayılı  Kadastro  Kanununun  18.  maddesi hükmünce  Hazine  adına tapuya tesciline" sözlerinin yazılmasına ve  düzeltilen  bu  şekil  ile  hükmün  (ONANMASINA),  Yargıtay duruşmasında  vekille  temsil  edilen  davalı  Hazine  yararına  takdir  olunan  100.000 lira avukatlık parasının davacı ve katılan  davacı  tarafa  yükletilmesine,  bakiye  2700  lira harcın temyiz edenden alınmasına, 13.6.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972