 |
T.C.
YARGITAY
7. Hukuk Dairesi
E: 1990/10351
K: 1990/10015
T: 12.09.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasında kadastro tesbitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle gereği görüşüldü:
KARAR : Kadastro sırasında dava konusu taşınmaz dava dışı 2014 ila 2019 nolu parsellere uygulanan vergi kaydının yüzölçümü fazlası olarak hazine adına tesbit edilmiştir. M.Ü. vergi kaydına ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak dava açmıştır. Mahkemece davanın kabulü ile dava konusu taşınmazın davacı M.Ü. adına tesciline karar verilmiş, hüküm davalı hazine tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece yapılan uygulama ve araştırma hüküm vermeye yeterli değildir. Vergi kaydını uygulayan yerel bilirkişinin mevki ve hudutları itibariyle nizalı ve niza dışı parsellerin oluşturduğu bütünü kapsar biçimindeki sözleri kabule şayan görülemez. Vergi kaydına kapsamın belirlenebilmesi için kayıtda yazılı kişi taşınmazları ile doğal ve yapay sınırları ile nerede ve ne şekilde sınırlı olduğu, kişi taşınmazlarının ise hangi parsel sayısı ile kim adına ve neye dayanarak tesbit edildiğinin duraksamaya meydan vermeyecek şekilde saptanması gerekir. Oysa mahkemece yol dere sınırları ile kişi taşınmazlarının yerleri gereği gibi belirlenmemiştir. Eylemli durumda orman olduğu teşekkül folyesinde belirtildiği ve doğu sınırı oluşturduğu halde uzman bilirkişi raporunda bu gerçeği görmezlikten gelerek doğu sınırı boş göstermiştir. Mahkemece bu yön araştırılmamıştır. Bu nitelikteki rapora değer verilemez. O halde; mahkemece taşınmazın ayrıldığı bütüne ait parseller ile bunları dıştan çevreleyen parsellere ait tunaklar ve dayanağı olan belgeler ile vergi kaydında ismi geçen M. ve B.'ye ait vergi kaydı varsa revizyon gördüğü parseller getirtilmeli, taşınmazların ormana sınır olduğu yerleride gösterir biçimde birleşik harita yaptırılmalı, Usulün 45/3. maddesi hükmünce diğer parseller davalı ise birleştirilmeli, ondan sonra olanak bulunduğu takdirde bilimsel alanda görev yapan kişiler arasında seçilecek 3 kişilik bilirkişi aracılığı ile ve 6831 sayılı Orman Kanununun 1. maddesi hükmünce orman araştırması yapılmalı, taşınmazın orman ya da orman toprağı sayılan ve orman bütünlüğü içinde kalan yer olup olmadığı belirlenmeli, bilirkişi kurulundan açıklamalı rapor alınmalı, ormanların zilyetlikle iktisap edilemeyeceği gözönünde tutularak deliller değerlendirilmeli ve sonucuna göre bir karar verilmelidir. Bu nedenlerle yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, 12.9.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.