* KADASTRO TESBİTİ

 

Taraflar  arasında kadastro tesbitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay'ca duruşmalı  olarak  incelenmesi  istenilmekle;  tetkik  hakiminin raporu ve kağıtları okundu, iş incelendi, gereği görüşüldü:

Kadastro  sırasında  1330  parsel  sayılı,  1725  m2.  ve  1331  parsel sayılı 3158 m2. yüzölçümündeki  taşınmazların  tesbiti 766 sayılı Tapulama Kanununun 13. maddesi hükmünce malik hanesi açık bırakılmak suretiyle tesbit edilmiştir. Sulh hukuk mahkemesinin 1971/123 esas  sayılı  elatmanın önlenmesi davası değer yönünden görevsizlik kararıyla asliye hukuk mahkemesine  aktarılmış  ve  1972/5  esasında  kayıtlı iken 20.12.1972 tarihinde müracaata bırakılmış  olup,  22.9.1973  gününde  muameleden  kaldırılmıştır.  Mahkemece,  işin içine girilerek davacı Şevket'in davasının  kabulüne,  taşınmazların  davacı  Şevket  mirasçıları adına  adları  ve  pay  oranları  gösterilmek  suretiyle  tapuya tesciline karar verilmiş; hüküm, Musa tarafından temyiz edilmiştir.

766  sayılı  Tapulama Kanununun 13 ve daha sonra yürürlüğe konulan 3402 sayılı Kadastro Kanununun 5. maddesi hükmünün uygulanabilmesi için, mahalli hukuk mahkemesinde görülmekte olan kadastro ile ilgili  bir  davanın  bulunması  gerekir.  Oysa,  olayda  Asliye  hukuk mahkemesinde  görülmekte  olan 1972/5 esas sayılı dava tesbitten önce müracaata bırakılmış ve  yine  tesbitten  önce işlemden kaldırılmış ve bu konuda oluşturulan karar kesinleşmiştir. Böylece,  ortada  kadastro  mahkemesine  aktarılması  gereken  bir  dava  bulunmamaktadır. Kadastro  hakiminin  davaya  bakabilmesi  için,  tesbitten  önce açılan ve görevsizlik kararıyla kadastro  mahkemesine  aktarılan  bir  davanın bulunması yada ilgilisi tarafından komisyon kararına karşı dava açılması gerekir. Taşınmazların tesbitine itiraz edilmemiştir. Mahkemece bu yönler gözönünde  tutularak  taşınmazlarla  ilgili  olarak  kadastronun tamamlanması  için  tutanak  ve eklerinin kadastro müdürlüğüne iadesine, dava dosyalarının Asliye  Hukuk Mahkemesine geri gönderilmesine karar verilmek gerekirken, bu konuda yanlışa düşülerek  dava  olmadığı  halde  işin  esası  hakkında  yazılı  şekilde  hüküm  kurulması isabetsiz, davalı tarafın  temyiz  itirazları  bu  nedenle  yerinde  görüldüğünden  kabulü  ile hükmün  BOZULMASINA, kararın içeriği itibariyle diğer yönlerin incelenmesine ve mümeyyiz yararına  avukatlık  parası  takdirine  yer  olmadığına,  23.10.1990  gününde  oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972