 |
T.C.
YARGITAY
7. Ceza Dairesi
Esas no: 2000/14738
Karar no: 2000/17599
Tarih: 20.12.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- GÜMRÜK MUAFİYETİNDEN YARARLANARAK, YURDA KAÇAK OLARAK ARAÇ SOKMAK
Karar Özeti: Bağış senedinin noter huzurundu düzenlenmesi, yetkili ve görevli idarelerin yapılan başvurulara eklenen belgeleri yeterli görerek başka bir belge istememeleri, araçların bağlı olarak kabulleri ile onarım ve ödemelere ilişkin encümen kararlarında hiç bir hususun gizlenmemesi, belediye adına millileştirilen otobüslerin halen faal olarak belediye hizmetinde kullanılması, sanığın bazı işlem hataları yapmakla birlikte gümrük muafiyetinden yararlanarak yurda kaçak olarak araç sokmak kastıyla hareket etmemesi ve olayda suç kastının bulunmaması nazara alınarak sanığın beraatine karar verilmesi gerekir.
(1918 s. Kaçakçılık K. m. 27/2-3, 33/son)
(765 s. TCK. m. 80)
[647 s. CİK. (4421 s. Y. ile değişik) m. 5]
(Y. CGK. Kararı-10.6.1991 tarih ve 7/31 E. 208 K.s.)
1918 sayılı Kanuna muhalefetten sanıklar, Fevzi ve arkadaşları haklarında yapılan duruşma sonunda: Sanık Fevzi'nin hükümlülüğüne ve sürekli olarak kamu hizmetlerinden yasaklanmasına, diğer sanıkların beraatlerine dair (Bursa 1. Ağır Ceza Mahkemesi)nde verilen 17.11.1998 tarihli hükmün Yargıtayca incelenmesi, müdahil vekili ile sanık Fevzi vekili tarafından süresinde istenilerek dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığının bozma isteyen 20.10.2000 tarihli tebliğnamesiyle daireye verilmekle dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre müdahil vekilinin yerinde görülmeyen tem -yiz itirazlarının reddiyle sanıklar Ramazan, Aysel, Sevgiser, Hüseyin, (H.E.), Ömer, Erkan, Ramazan ve Mehmet haklarındaki hükmün ONANMASINA,
II- Müdahil idare vekilinin sanık Fevzi hakkındaki temyizi ile bu sanık vekilinin temyizine gelince,
Türk Vatandaşı olup Almanya'da çalışan Mustafa, Kenan ve Ömer isimli şahısların noter huzurunda düzenlenen senetlerle Görükle Belediyesine bağışladıkları dava konusu otobüslerin kabul işleminden önce yurt dışındaki Augst Osvvold firmasına tamir ettirilip bu firmaya bakım, onarım, taşıma gideri ve sigorta ücreti adı altında belediye bütçesinden ödeme yapıldığı ve bu ödemeden sonra araçların gümrüksüz olarak sokularak belediye adına tescil ettirilip millileştirildiği dosya kapsamından anlaşılmışsa da,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.6.1991 gün ve 7-31 E. 208 K. sayılı ilamında da belirtildiği üzere bağış senedinin noter huzurunda düzenlenmesi, yetkili ve görevli idarelerin yapılan başvurulara eklenen belgeleri yeterli görmeleri ve başka bir belge istememeleri, araçların bağlı olarak kabulleri ile onarım ve ödemelere ilişkin encümen kararlarında hiçbir hususun gizlenmemesi, belediye adına millileştirilen otobüslerin halen faal olarak belediye hizmetinde kullanılması, sanığın bazı işlem hataları yapmakla birlikte gümrük muafiyetinden yararlanarak yurda kaçak olarak araç sokmak kastıyla hareket etmemesi ve olayda suç kastının bulunmaması nazara alınarak beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabul ve uygulamaya göre de,
1- Yapılan keşifte belediye garajında bulunduğu görülüp değer tesbit! yapılan otobüslerin halen belediyede olup olmadığı belirlenmeden ve ayrıca gümrüklenmiş piyasa değeri yerine gümrüklenmiş değerin cezaya ilave edilmesi,
2- Dava konusu otobüslerin tamamı esas alınarak ceza tayin edildiği gözetilmeden TCK.nun 80. maddesinin uygulanması,
3- Müdahil hazine vekili duruşmaya girmediği halde dilekçe yazma ücreti yerine nisbi vekalet ücreti takdir edilmesi,
4- Hükümden sonra 1.8.1999 tarihînde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 4421 sayılı Yasa ile değişik 647 sayılı Yasanın 5. maddesi uyarınca sanığın tazmini para cezasını ödemede aczi halinde çevrilip çektirilmesi gereken hapis cezasının sanık lehine yeniden belirlenmesinin gerekmesi,
Bozmayı icabettirmiş olup, müdahil idare vekili ve sanık vekilinin temyiz ibrazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün, istem gibi (BOZULMASINA), 20.12.2000 günü oybirliğiyle karar verildi.