(31678. Çek K. m. 16)

 

3167 sayılı Kanuna muhalefetten sanık Mehmet hakkında yapılan duruşma sonunda; hükümlülüğüne dair, (Kartal 1. Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 27.12.1990 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından süresinde istenilerek, dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığı'nın onama isteyen 20.9.1991 tarihli tebliğnamesiyle Daireye verilmekle dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

 

Anayasanın 141 ve CMUK.nun 32. maddeleri uyarınca, mahkemelerce 647 sayılı Kanunun 4. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilirken, uygulanmama nedenini belirtir yasal ve yeterli gerekçe gösterilmesi zorunludur. "Gerekçe"; istem konusundaki takdirin akla, hukuka ve dosya

içeriğine uygun açıklamasıdır. Gerek Anayasamızda ve gerekse yasalarımızda nelerin gerekçe olabileceği sınırlı bir şekilde sayılmamıştır. Bununla beraber, gösterilen gerekçenin, soruşturma aşamasında izlenen sanığın kişiliği ile ilgili bilgi ve belgelerin yerinde takdir edildiğini gösterir biçimde geçerli, yeterli ve yasal olması gerekmektedir. Yasal, yeterli ve geçerli bir gerekçeye dayanılmadan, yasadaki sözcüklerin tekrarı ile yetinilerek 647 sayılı Kanunun 4. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi yasa koyucunun amacına uygun düşmeyeceği gibi uygulamada da keyfiliğe yol açacağı kuşkusuzdur. Bu itibarla cezalar hakkında 647 sayılı Kanunun 4.

maddesinin uygulanmasına yer olmadığı konusundaki takdirin mutlaka yasal olması sanığın kişiliğine dayanması ve olay ile uyumlu olması şarttır. Esasen, gerekçe gösterilmesi zorunluluğundan güdülen amaç, gösterilen nedenlerin hakimin sadece soyut kanılarına değil, ölçünün isabetle seçildiğini doğrulayıp açıklayan ve dosya içeriğine, sanığın duruşma sırasında gözlenen haline uygun bir değerlendirme sonucu, takdirin yerinde kullanılıp kullanılmadığının saptanmasıdır.

 

Bu açıklamalar ışığında olaya bakıldığında; sanık Mehmet'in avukat olduğu ve sabıkasının bulunmadığı, davaya konu 1.320.000 liralık çek'i de bir yakınının müdahil Osman ile bir gayrı menkulün kiralanmasından doğan hukuki ihtilafın daha fazla büyümeden çözümlenmesi amacıyla verdiği, ayrıca 420.000 lirasını da ödediği anlaşılmaktadır. Bu itibarla ne sanığın kişiliğinde ne de suçun işleniş şeklinde 647 sayılı Kanunun 4.maddesinin uygulanmamasını gerektiren bir olumsuzluk, bir vehamet bulunmamaktadır.

 

Açıklanan nedenlerle, kanundaki sözcüklerin tekrarı ile yetinilerek 647 sayılı Kanunun 4. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,

 

Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün isteme aykırı olarak (BOZULMASINA), 20.12.1991 günü oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972