 |
T.C.
YARGITAY
7. Ceza Dairesi
E:1989/8485
K:1989/10609
T:02.11.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
* 2279 SAYILI KANUNA AYKIRI DAVRANIŞ
ÖZET:Belgesi bulunmadığı halde ödünç para vermek suretiyle tefecilik yapmak suçunda, şikayetçinin müdahil sıfatını kazanması mümkün değildir. Hüküm tarihinde 90 sayılı Kanun Hükmünde Kararname kanunlaşmadığından, sanık 2279 sayılı Yasanın 17. maddesine göre cezalandırılmalıdır.
(2279 s. ÖPVİK. m. 17)
(90 s. KHK. m. 15/2)
2279 sayılı Kanuna muhalefetten sanık Namık hakkında yapılan duruşma sonunda; 2279 sayılı Kanunun 17. maddesi gereğince 6 ay müddetle hapsine 1.755.000 lira ağır para cezası ile mahkumiyetine dair, (İzmir 3. Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 24.5.1988 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık vekili tarafından süresinde istenilerek, dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığı'nın onama isteyen 27.9.1988 tarihli tebliğnamesiyle daireye verilmekle, dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerel Mahkemece sanığın beraatine dair verilen 31.10.1985 günlü hükmün müdahil Hasan'ın temyizi üzerine, Dairemizin 21.10.1987 gün 13063/ 13274 sayılı ilamı sanık aleyhine bozulmuş yerel mahkemece bu kez bozmaya uyularak sanığın mahkumiyetine karar verilmiş ise de;
1- Gerek Dairemizin istikrar kazanan kararlarına, gerekse Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 29.5.1989 gün 7-147/209 sayılı kararına nazaran belgesi bulunmadığı halde ödünç para vermek suretiyle tefecilik yapmak suçunda, şikayetçinin müdahil sıfatını kazanması mümkün olmadığı dolayısıyla sanık lehine olan ilk hükmüde temyize yetkisi bulunmadığı cihetle, sanığın kazanılmış hakkı gereğince beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi bozmayı icabettirmiş,
Kabule göre de;
2- 90 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin hüküm tarihinde kanunlaşmadığı dikkate alınarak 2279 sayılı Kanunun, 2520 sayılı Kanunun 3. maddesiyle değişik 17. maddesi yerine yazılı olduğu gibi KHK.nun 15/2. maddesiyle ceza tayini,
Yasaya aykırı, sanık vekilinin temyiz itirazı bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 2.11.1989 günü oybirliğiyle karar verildi.
