 |
T.C.
YARGITAY
7. Ceza Dairesi
E:1988/5819
K:1989/7218
T:28.06.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
* 1918 SAYILI KANUNA AYKIRI DAVRANIŞ
* TAZMİNİ NİTELİKTEKİ PARA CEZASI
* MAKTU VEKALET ÜCRETİ
ÖZET:Mahkemenin kabulüne göre, sadece tazmini nitelikteki para cezalarına hükmedildiği halde ayrıca sanıklara maktu vekalet ücreti yükletilmesi yasaya aykırıdır.
(1918 s. Kaçakçılık K.)
1918 sayılı Yasaya aykırı davranıştan sanıklar Osman ve arkadaşları haklarında yapılan duruşma sonunda; sanık Yahya'nın beraatine, diğer sanıkların hükümlülüklerine dair, (Konya 1. Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 21.3.1988 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi, müdahil Hazine ve sanıklar vekilleri tarafından süresinde istenilerek, dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığı'nın onama isteyen 13.5. 1988 tarihli tebliğnamesiyle daireye verilmekle, dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre, müdahil Hazine vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle sanık Yahya'nın beraatine ilişkin hükmün istem gibi ONANMASINA.
Müdahil Hazine vekilinin diğer sanıklar Osman, Mehmet, (O.A) ile Nadir haklarındaki ve bu sanıklar vekillerinin temyizlerine gelince;
Sanıkların suçlarının sübutuna ve diğer noktalara yöneltilen temyiz itirazları yerinde değilse de;
1- Yurt dışından muhtelif tarihlerde çocuk maması, hediyelik eşya ve giyim eşyası adı altında hayali adreslere sanık Osman'ın gönderdiği 51 koli ve sanık Nadir'in gönderdiği 6 koli video kasetleri, video, radyo, teypi içeren ticari nitelikteki eşyaların PTT. Konya Merkez Müdürlüğü'nde gümrük servisinde görevli bulunan sanık (O.A)nın aracılığı ile aynı yerde koli memuru olan sanık Mehmet tarafından adları geçen Osmana ve Nadir'e teslim edildikleri kanıtlanmasına göre, sanıkların önceden anlaşıp birleşmeleri olmaksızın bu suçların işlenemeyeceği ve kaçakçılıkla iştigal "devamlılık" unsurunu taşıyan bu eylemlerinin teşekkül halinde kaçakçılık suçunu oluşturduğu gözetilmeden fiillerine uyan 3217 sayılı Kanunla değişik 1918 sayılı Kanunun 27/1-3-5 yerine 27/4-5. madde fıkrasıyla mahkumiyetlerine karar verilmesi,
2-Fiile bağlı olan 1918 sayılı Kanunun 49/2. maddesinin 27/son maddeden sonra uygulanması ve anılan 49/2. maddeye göre ikili birli esası uyarınca feri fail kabul edilen sanıklar (O.A) ile Mehmet'in tazmini ağır para cezalarından sorumlu tutulmaları gereken paylarının dört yerine ikiye (yarıya) bölünerek belirlenmesi,
3-A) PTT. personelinin TCK.nun 279. maddesinde sayılan şahıslardan olduğuna ilişkin hüküm taşıyan 6145 sayılı Kanun yürürlükten kaldırılarak Kamu iktisadi Teşebbüsleri Hakkındaki 233 sayılı KHK. nin 46. maddesiyle teşebbüs personelinin ancak kurumun paralarına, para hükmündeki evrak ve senetlerine ve diğer mevcutlarına karşı işledikleri suçlardan dolayı devlet memuru gibi cezalandırılacağı öngörüldüğü, 5584 sayılı Posta Kanununun 2. maddesine göre de kolilerin PTT. idaresinin tekelinde olan eşyadan sayılmadığı gibi işletmenin malı hükmünde de olmadığı gözetilmeden sanık Mehmet'in 46. maddede sayılan kıymet ve mevcutlardan sayılmayan eşya niteliğindeki eşya yönünden işlediği suçlardan memur kabul edilerek hakkında 1918 sayılı Kanunun 51. maddesinin uygulanması,
B)1918 sayılı Kanunun 51. maddesinin uygulanmasında sanık (O.A)'ya ve kabule göre de sanık Mehmet'e CMUK.nun 258. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmemesi,
4-Kabule göre, sadece tazmini nitelikte para cezalarına hükmedildiği halde ayrıca sanıklara maktu vekalet ücreti yükletilmesi,
Yasaya aykırı bulunmuş,
5-Hükümden sonra 14.12.1988 tarihinde yürürlüğe giren 3506 sayılı Kanunla 647 sayılı Kanun 5/6. madde fıkrasında yer alan "üçyüz lira" ibaresinin "onbin" lira olarak değiştirilmesi ve bu lehe hükmün uygulanmasının ve sanıklardan (O.A), (M.Ç) ile Nadir'in tutuklu kaldıkları sürelerin beher günü onbinlira üzerinden hesaplanarak tazmini para cezalarından indirilmesinin gerekmesi,
Bozmayı icab ettirmiş, müdahil Hazine ve sanıklar vekillerinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan hükmün istem gibi (BOZULMASINA)
28.6.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.