 |
T.C.
YARGITAY
7. Ceza Dairesi
E:1988/12094
K:1989/7224
T:28.06.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
* KISA SÜRELİ HÜRRİYETİ BAĞLAYICI CEZA
* PARA CEZASI
ÖZET : Hükümden sonra 14.12.1988 gününde yürürlüğe giren 3506 sayılı Yasanın 5. maddesi, 647 sayılı Kanunun 3. maddesini değiştirerek bir yıl ve daha az süreli hürriyeti bağlayıcı cezayı kısa süreli olarak tanımladığından, TCK.nun 2. maddesi gereğince sanık yararına olan bu değişikliğin anılan Yasanın 4. maddesi bakımından mahkemece değerlendirilmesi gerekir.
(647 s. CİK. m. 3)
(765 s. TCK. m. 2)
3167 sayılı Kanuna muhalefetten sanık Behçet hakkında yapılan duruşma sonunda; adı geçen Yasanın 16/1, TCK.nun 59. maddeleri uyarınca hükümlülüğüne ve bir yıl bankalarda çek hesabı açmaktan yasaklanmasına dair, (Eskişehir 1. Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 6.10. 1988 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından süresinde istenilerek, dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığı'nın bozma isteyen 20.12. 1988 tarihli tebliğnamesiyle daireye verilmekle dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
3167 sayılı Yasanın 5. maddesine göre, çekin üzerinde yazılı tutarın kısmen veya tamamen ödenmeyeceğinin tesbiti halinde ibraz tarihi ile kısmen veya tamamen ödenmeme sebebi çekin üzerine yazılmak suretiyle hamiline geri verilir. Olayda, ihtarnamede ibraz tarihi gösterilmişse de çeklerin ön veya arka yüzlerinde 5. maddeye uygun olarak ibraz tarihi ile ilgili bir kayıt düşülmemiştir. Bu itibarla, 5. maddeye uygun olarak bu kaydın niçin düşürülmediğinin ve çeklerin süresinde ibraz edilip edilmediğinin ve hangi tarihte ibraz edildiğinin ve bu tarihlerde karşılıklarının bulunup bulunmadığının tesbitinden sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayini gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Hükümden sonra 14.12.1988 tarihinde yürürlüğe giren 3506 sayılı Yasanın 5. maddesi, 647 sayılı Kanunun 3. maddesini değiştirerek 1 yıl ve daha az süreli hürriyeti bağlayıcı cezayı kısa süreli olarak tanımladığı cihetle, TCK.nun 2. maddesi gereğince sanık lehine olan bu değişikliğin anılan Yasanın 4. maddesi bakımından mahkemece takdirinin gerekmesi,
Bozmayı icabettirmiş, sanığın temyiz itirazı bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün istem gibi (BOZULMASINA), 28.6.1989 günü oybirliği ile karar verildi.