DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Dava, işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesine ilişkindir. Mahkemece kabul kararı verilmiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.

Davacı vekili, davalının 1.8.1990 başlangıç tarihli sözleşme ile Y... Cad.17/B adresindeki binanın birinci katından beşinci katına kadar on dairede kiracı iken Ankara 17. Sulh Hukuk Mahkemesinin 1999/843-2000/529 sayılı kararı ile bir ve ikinci katlardan tahliye edildiğini, halen üç, dört, beşinci katlardaki altı adet bağımsız bölümde dershane olarak faaliyette bulunduğunu, müvekkilinin de bu yerde dershane işleteceğini bildirerek tahliyesini talep etmiştir. Davalı vekili, davacının 2000 yılında kendi ve kızının işyeri ihtiyacı nedeniyle tahliye ettirdiği dört adet bağımsız bölümün boş olduğunu, o yerlerin ihtiyaca tahsisinin mümkün olduğunu, oralar yetersiz ise de yetersiz yerleri müvekkiline teklif etmesi gerektiğini, zorunlu ve samimi ihtiyaca dayanmayan davanın reddini savunmuştur.

6570 Sayılı Kanuna ve yerleşen içtihatlara göre ihtiyaca dayanan davalarda tahliye kararı verilebilmesi için ihtiyacın gerçek, samimi ve zorunlu olması gerekir.

Olayımızda; davalı 1.4.1990 tarihli beş yıl süreli kira sözleşmesi ile on daireli beş katlı binanın tamamında kiracı iken, davacı ve kızının güzel sanatlar galerisi proje ve üretim merkezi açacakları gerekçesiyle açılan tahliye davası sonucunda Ankara 17.Sulh Hukuk Mahkemesinin 23.5.2000 tarih, 1999/843-2000/529 sayılı kararı ile bir ve ikinci katlarda bulunan bir, iki, üç, dört nolu bağımsız bölümlerin tahliyesine karar verildiği, kararın dairemizce 18.9.2000 tarihinde onanarak kesinleştiği, taraflar arasında uyuşmazlık konusu değildir. Davacı bu defa binanın üç, dört, beşinci katlarında bulunan ve halen davalı tarafından dershane olarak işletilen bağımsız bölümlerde kendisinin dershane işleteceğinden bahisle tahliye talep etmektedir. Mahallinde yapılan 27.2.2003 tarihli keşif sonucu düzenlenen 11.11.2003 havale tarihli üç kişilik bilirkişi kurulu raporunda binanın 1.katında bulunan iki dairenin ara duvarı yıkılarak galeri şeklinde düzenlendiği, ancak henüz faaliyete geçilmediği, ikinci kattaki üç nolu dairenin boş olduğu, dört nolu dairenin davacı tarafça büro olarak kullanıldığı belirtilmiş olup, bu yerlerin hali hazır durumu itibariyle dershane olarak kullanılamayacağı, yeniden tadilat gerekeceği açıklanmıştır.

Davacının daha önce ihtiyaç nedeniyle tahliyesini sağladığı birinci katı galeri olarak tadil ettirdiği, faaliyete hazır beklettiği, ikinci kattaki dört nolu daireyi de büro olarak kullandığı saptanmıştır. Bu davada ise üç, dört ve beşinci katları dershane olarak işleteceği iddiasında bulunmaktadır. Tüm deliller birarada değerlendirildiğinde ihtiyaç iddiasının gerçek, samimi ve zorunlu olduğu kabul edilemez. Davanın reddine karar vermek gerekirken, yazılı gerekçe ile tahliye kararı verilmesi hatalı olmuştur.

Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 09.03.2004 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972