Dava, lojman ihtiyacı sebebiyle kiralananın tahliyesine ilişkindir. Mahkeme istem gibi karar vermiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz olunmuştur.

Davacı vekili, müvekkili kooperatifin, davalının kirasında olan dava konusu yere sosyal tesislerinde çalıştırılan işçilerin aileleriyle birlikte kalmaları için lojman olarak ihtiyaçlarının olduğunu bildirerek kiralananın tahliyesini istemiştir. Davalı ihtiyaç iddiasının samimi olmadığını, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.

6570 sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkındaki Kanunun 7/b maddesinde kimlerin, kimin ihtiyacı için dava açabileceği hükme bağlanmıştır. Sözü edilen Kanunun anılan maddesinde kiralayanın kendisinin, eşinin ve çocuklarının mesken ihtiyacı için akdin hitamında dava açabileceği belirtilmiştir. Davacı kooperatif kendi ihtiyacı için değil mevsimlik olarak çalıştırılacak işçilerin ihtiyacından söz ederek bu davayı ikame etmiştir. İncelenen kooperatif ana sözleşmesinde de, bu yönde bir hüküm bulunmadığı gibi 6570 sayılı yasanın yukarıda sözü edilen hükümleri de açıklanan ihtiyaç nedeniyle tahliye kararı verilmesine olanak tanımamaktadır. Bu nedenle davanın reddine karar vermek gerekirken, yazılı gerekçe ile tahliye kararı verilmesi hatalı olmuştur.

Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.

SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenle hükmün BOZULMASINA ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 24.2.2003 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972