Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.

Dava, ihtiyaç nedeniyle kiralananın tahliyesine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz olunmuştur.

Davacı vekili, dava dilekçesinde mülkiyeti belediyeye ait mecurun Encümen kararı ile gelirinden yararlanma hakkının müvekkiline verildiğini, davalının bu yeri tuvalet olarak çalıştırdığını, yeni dönem için kira akdinin fesih edildiğini, tuvaletin tamir edilip davacı elamanlarınca işletileceğinden bahisle, ak-din feshi ve kiralananın tahliyesini istemiştir. Davalı, davanın, Belediyece açılması gerektiğini, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.

Davacı tarafından, davalı aleyhine aynı nedenle ve belediyenin 18.8.1982 tarihli tahsis kararına dayanılarak 4.1.1995 tarihinde açılan davanın yargılama aşamasında, akdin başlangıcı, yılın 1. ayının 1. günü ve yıllık olduğu açıklanmış, buna göre davanın süresinde açıldığı kabul edilmiş ve ihtiyaç iddiasının samimi olduğunun kanıtlanmadığı gibi, davacının dava açmak için ilgili belediyeden onay almadığından söz edilerek ret edilmiş ve karar temyiz edilmeyerek kesinleşmiştir. Kesinleşen bu karara göre, akdin başlangıcının Ocak ayının ilk günü ve yıllık olduğunun kabulü gerekir.

Tarafların iddia ve savunlalarına, belediyenin 18.8.1982 günlü tahsis karan içeriğine ve tüm evrak münderacatına göre sözleşmenin hasılat kirası niteliğinde olduğunun kabulü gerekir. Hasılat kirasına tabi sözleşmelerde, kiralanan musakkaf olsa dahi uyuşmazlığın Borçlar Kanunu hasılat kirasına ilişkin hükümlerine göre çözümlenmesi gerekir. Borçlar Kanunun 287. maddesi hükmü süreli hasılat kira sözleşmelerinin feshi hakkındaki süreler hususunda düzenleme getirmiştir. Buna göre taraflar arasındaki akdin feshi ve kiralananın tahliyesine karar verilebilmesi için, feshi ihbarın süresinde yapılması ve davanın süresinde açılması yeterlidir. Başka bir neden aramaya gerek yoktur. Uyuşmazlığın yukarıdaki esaslar gözönünde bulundurularak çözümlenmesi gerekirken, bu yön üzerinde durmadan yazılı şekilde karar verilmesi hatalı görüldüğünden hükmün bozulması gerekmiştir.

Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün (BOZULMASINA) ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 7.4.2003 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972