 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E : 2002/7744
K : 2002/7999
T : 19.12.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- TAHLİYE DAVASI
- İKTİSAP VE KONUT İHTİYACI NEDENİYLE
- TAHLİYE TALEBİ
6570 s. GKHK/7
Dava, iktisab ve konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesine ilişkindir. Mahkeme davanın reddine karar vermiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, müvekkilinin eşinin T. E. Bankası A. Ş. 'de şube müdürü olarak görev yaptığını ve bankaya ait lojmanda oturduklarını, müvekkilinin eşinin emeklilik süresinin dolması sebebiyle lojmanı boşaltıp dava konusu kiralanana taşınmak istediklerini ileri sürerek kiralananın tahliyesine karar verilmelini istemiştir. Davalı, davacının lojmanda oturması nedeniyle acil ve samimi bir ihtiyacından söz edilemeyeceğini, emeklilik hususunun ne zaman gerçekleşeceğinin belli olmadığını, kiralananın satışının muvazalı olduğunu, davanın reddini savunmuştur.
6570 sayılı Yasanın 7/d maddesine göre kiralananı iktisab eden kişinin iktisab tarihinden itibaren bir ay içinde kiracıya ihtar tebliğ ettirerek, altı ay sonunda kendisinin veya eşinin veya çocuklarının ihtiyacı için tahliye davası açabileceği kabul edilmiştir. Tahliye kararı verilebilmesi için ihtiyaç iddiasının gerçek, samimi ve zorunlu olduğunun kabulü gerekir. Davacının eşinin davacı ile birlikte lojmanda oturduğu ve kira parası ödediği tartışmasızdır. Davacının ipi ile birlikte kirada oturması ve kira bedeli ödemesi ihtiyacın varlığına karine teşkil etmektedir. Bir kimsenin evinde oturma isteği karşısında lojmanda oturmaya zorlanamaz. Davacı tanıkları iddiayı doğrular nitelikte beyanda bulunmuşlardır. Bu durumda ihtiyacın varlığının kabulü ile kiralananın tahliyesine karar vermek gerekirken yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi hatalı görüldüğünden hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 19.12.2002 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.