 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E : 2002/7198
K : 2002/7418
T : 21.11.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- ŞUFA HAKKI
- ELBİRLİĞİ MÜLKİYETİ
- DAVA AÇMA HAKKI
(743 s. MK/581,629,630,659)
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı şufa davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava şufalı payın iptali ve davacı adına tesciline ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili Karaman Akçaşehir kasabası 1182 parsel sayılı taşınmazın 5/12 hissesinin müvekkilinin murisi N. E.'ye ait olduğunu, bir kısım paydaşlardan H. E.'nin 100.000.000.TL bedel ile pay satın aldığını, bu payın şufa hakkı sebebi ile iptali müvekkili adına tescilini talep etmiştir. Davalı vekili davanın süresinde açılmadığını kötü niyete dayalı açıldığını savunmuştur.
Dosyaya celp edilen tapu kaydına göre dava konusu taşınmazın 5/12 payı N. E.'ye aittir.N. E.'nin 1999 tarihinde öldüğü, mirasçı olarak eşi davacı Kerim ile çocukları Döndü, Süleyman, İnayet, Fadimana, Halis, Hakkı, Zübeyde ve Hakan'ı bırakmıştır.
İştirak halindeki mülkiyet hükümlerine tabi paylarda, davanın açılıp yürütülebilmesi için tüm ortakların birlikte dava açması ya da biri tarafından açılım davaya diğerlerinin muvafakatlarının sağlanması gerekir. Muvafakat sağlanamadığı takdirde davanın açılıp yürütülebilmesi için, miras şirketine mümessil (ayin edilmesi gerekir. Olayımızda davacı adına müstakil pay bulunmamaktadır. Pay miras bırakan N. E. adına kayıtlıdır. N. E.'nin yukarıda sözü edilen veraset belgesindeki mirasçılardan İnayet ve Halis'in davada olmadıkları gibi davanın yürütülmesi açısından davaya muvafakatleri olmamıştır. Yukarıda açıklandığı üzere adı geçen ortakların da davaya muvafakatlerinin alınması, mümkün değilse miras şirketine mümessil tayin edilerek davaya devam edilmesi gerekirken bu yön üzerinde durulmadan ya/ılı şekilde hüküm verilmesi hatalı görülmüştür.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK. 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 21.11.2002 turihinde oybirliğiyle karar verildi.