 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 2001/2298
K: 2001/2501
T: 27.3.2001
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- TEMERRÜT NEDENİYLE TAHLİYE VE ALACAK
ÖZET: Temerrüde ilişkin BK'nun 260. maddesi genel bir hüküm olup, hem 6570 sayılı Kanun kapsamına giren yerler için hem de bu yasa kapsamı dışında kalan taşınmazlar için uygulanır. Kiralananın belediye sınırlan içinde ve musakkaf bulunması BK'nun 260. maddesinin uygulanmasına engel değildir.
(818 s. BK. m. 260)
(6570 s. GKK. m. 1)
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye-alacak davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki Bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesi ve kira alacağının tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı Türkiye K... Derneği Ç... Şubesi, davalıların ihtara rağmen 2000 yılı Haziran ve Temmuz ayları kira paralarını ödemeyerek temerrüde düştüğünü, ihtardan sonra da iki aylık kira parasını ödemediğini ileri sürerek temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesini ve 252.500.000.-TL alacağın tahsilini istemiştir.
Davalılar vekili kira paralarının konutta teslim kaydıyla davacıya gönderildiğini, davanın reddini savunmuş ve posta makbuzu sunmuştur.
Mahkemece dava iki haklı ihtar nedenine dayanan tahliye olarak nitelendirilmiş ve davanın süresinde açılmadığı ve tek ihtar bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı dava dilekçesinde ve duruşmada açıkça Borçlar Kanununun 260. maddesinden de söz etmek suretiyle temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesini ve ödenmeyen kira parasının tahsiline karar verilmesini istemiştir. Temerrüde ilişkin Borçlar Kanununun 260. maddesi genel bir hüküm olup, hem 6570 sayılı Yasa kapsamına giren yerler için hem de bu yasa kapsamı dışında kalan taşınmazlar için uygulanır. 6570 sayılı Yasanın 1. maddesi bunu açıkça hüküm altına almıştır. Kiralananın belediye sınırları içerisinde ve musakkaf bulunması Borçlar Kanununun 260. maddesinin uygulanmasına engel değildir.
Bu nedenle Borçlar Kanununun 260. maddesine dayanılarak açılan davada davalının ödeme savunması üzerinde durularak temerrüt olgusunun gerçekleşip gerçekleşmediğinin ve kira alacağı bulunup bulunmadığının incelenerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, bundan zühul olunarak yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi hatalı olmuştur.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün (BOZULMASINA) ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 27.3.2001 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.