 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 2000/7492
K: 2000/7781
T: 25.9.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- İHTİYAÇ NEDENİYLE TAHLİYE
- ŞİRKETİN İŞYERİ İHTİYACI
Karar Özeti: Şirket ihtiyacı için, şirket ortağı bulunan gerçek kişilere ait taşınmazların tahliyesi istenemez.
(6570 s. GKK. m. 7/c)
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava iktisap ve işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme istem gibi karar vermiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, kirada mobilyacılık işini yaptığını, kiradan kurtulabilmek amacı ile kiralananı satın aldığını, işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesini istemiştir. Davalı davanın reddini savunmuştur.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden ihtiyaçlı davacının halen kirada olduğunu iddia ettiği Kurtuluş Mahallesi Ziya Paşa Caddesi 22 numaralı yerde faaliyet gösteren G.... Mobilya İmalatı ve Pazarlama Sanayii ve Ticaret Limited Şirketinin kurucu ortağı ve üç yıl için şirket müdürü seçildiği anlaşılmaktadır. Davacının şirketi feshedip kendisine ayrı bir yer tutmak suretiyle işini yürütmeyi düşündüğü belirtilmiş ise de bu husus ispatlanmış değildir. Davacı halen faaliyette bulunduğu ortağı ve müdürü olduğu şirketten ayrılmadığına göre davanın şirket ihtiyacı için açıldığı anlaşılmaktadır. Kiralananın mülkiyetinin şirkete ait olmadığı tapu kaydı ile sabittir. Şirket ihtiyacı için şirket ortağı bulunan gerçek kişilere ait taşınmazların tahliyesi istenemez. Zira şirketler tüzel kişiliklere sahip kuruluşlar olduğundan ancak şirket malı için şirketin ihtiyacından bahisle tahliye davası açabilirler. Bu husus gözönünde tutularak şirket ihtiyacı için açılan davanın reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde tahliye kararı verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenle hükmün (BOZULMASINA), istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 25.9.2000 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
