 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E:2000/5637
K:2000/5872
T:26.06.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KARAR
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye- itirazın iptali davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava itirazın iptali ve temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesi istemlerine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, dava dilekçesiyle 01.11.1995 tarihinde yürürlüğe giren kira sözleşmesinde %70 kira artış şartının öngörüldüğünü taraflar arasında 15.12.1998 tarihinde yapılan protokol ile aylık kiranın 170.000.000.TL olacağının belirlendiğini davalıdan 1999 Kasım ayında bu rakamın %70 artışı ile 289.000.000.TL talep edildiğini davalının 39.000.000.TL eksik ödemesi nedeniyle hakkında icra takibi yapıldığını davalının borcun 18.000.000.TL sini ödeyip geri kalanına itiraz ettiğini belirterek itirazın iptali ile davalıların temerrüt nedeniyle tahliyesine, %40 icra inkar tazminatına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili, davalıların eski kiracı olup başlangıçta 25.000.000.İL olan kira bedelinin 15.12.1998 tarihli protokolle 170.000.000.TL ye yükseltildiğini, taraflar arasında kesinleşmiş ve kabul edilmiş bir artış seklinin bulunmadığını, belirgin bir kira parasından ve temerrüt olgusundan söz edilemeyeceğini, sözleşmedeki %70 artış oranının ilk yıl için geçerli olduğunu, davalıların endeks oranında artış yapıp kira borcunu icra dosyasına ödediklerini, davanın iyi niyetle açılmadığını reddini savunmuştur.
Mahkemece taraflar arasında kesinleşmiş ve kabul edilmiş bir artış şeklinin bulunmaması, davalıların kabul ettiği kira miktarını da 30 günlük süre içinde ödemeleri nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.
Taraflar arasındaki kira sözleşmesi 01.12.1995 başlangıç tarihli ve l yıl sürelidir. Sözleşmenin husus: 6.maddesinde kira bedelinin her sene l Aralık'tan itibaren enflasyon oranı göz önüne alınarak arttırılacağı ve bu oranın %70 den aşağı olamayacağı, 10. maddesi ı ide de sözleşmenin l 11 1995 'den itibaren geçerli olacağı kararlaştırılmıştır. Taraflar arasında 15.12.1998 tarihinde yapılan protokol ile de stopaj hariç Kasım 1998 ay kirasının 170.000.000.TL olacağı ve kıra artışlarının daha sonraki yıllarda da Kasım ayında yapılacağı belirlenmiştir. Davacı Kasım 1999 ayı kirasının davalılar tarafından 230.000.000 TL olarak ödenmesi üzerindi sözleşmedeki %70 artış şartı uyarınca 289.000.000 TL ödenmesi gerektiğinden bahisle eksik ödenen 39.000.000.TL kira farkının tahsili için davalılar hakkında icra takibi yapmış, davalılar da bu takibe itiraz ederek aylık kiranın endekse göre %58 artısı ile 268.600.000.TL olarak ödenmesini kabul ettiklerini, fazlaya ilişkin talebi kabul etmediklerini belirterek 30 günlük süre içinde kabul ettikleri miktarı ödemiştir.
Kira sözleşmesindeki 6.hususi maddede öngörülen %70 artış şartı geçerli olup tarafları bağlar. Taraflar arasında yapılan 15.12.1998 tarihli protokol sadece 01.11.1998-31.10.1999 kira dönemindeki aylık kiranın ne kadar olacağına ilişkindir. Bu protokolde gelecek dönemlerde artışın neye göre yapılacağı gösterilmemiş ise de protokol kira sözleşmesi hükümlerini bertaraf edemeyeceğinden kira bedelinin artırımının sözleşme hükümlerine göre belirlenmesi gerekir. Davalılar belirtilen özel şarta göre artırım yapmadan ödemede bulunduklarından temerrüt olgusunun gerçekleştiğinin kabul edilmesi icap eder. Temerrüt gerçekleşmiş olduğundan davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olmuştur.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 26.06.2000 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.