 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E : 1999/8954
K : 1999/8938
T : 01.11.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Dava, temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesi ve ödenmeyen kira alacağının tahsili istemlerine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş ve hüküm davacı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı vekili. dava konusu yerin aylık kirasının 1.8.1998 tarihinden itibaren 178.310.000.-TL olması gerekirken davalının keyfi olarak 1998 Ekim kirasını 120.000.000.-TL. Kasım kirasını ise 100.000.000.-TL olarak ödediğini. üç kez ihtar gönderildiği halde gereken ödemeleri yapmayan davalının tahliyesi ve 1.8.1998 tarihinden itibaren tahliye kararına kadar biriken aylar için aylık 178.310.000.-TL'dan alacağın tahsilini istemiştir.
Davalı, duruşmalara gelmemiş, cevap da vermemiştir.
Mahkemece, sözleşmede davalının imzasının bulunmadığı, 24.3.1998 tarihli ihtarnamede tebliğ şerhinin bulunmadığı, ihtarlarda hangi ay için ne kadar kira istendiğinin anlaşılamadığı, borç miktarının belli olmadığı gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmiştir.
Taraflar arasındaki 1.8.1996 başlangıç tarihli ve l yıl süreli sözleşmeye göre ödemeler her ayın ilk günü peşin olacaktır. O yıl için ilk altı ayın kirasının aylık 30.000.000.-TL, ikinci altı ayda ise aylık 40.000.000.-TL olarak kararlaştırılmıştır. Davalıya 24.3.1998 tarihinde gönderilen ihtarname, imzadan imtina etmesi nedeniyle iade edilmiş olup, esasen bu ihtar ödeme için verilen sure yönündür, temerrüde esas olacak nitelikte değildir. Davalıya gönderilen diğer iki ihtarnamede 1998/Eylül ayından itibaren %75 artışla aylık 140.000.000 TL olarak ödenmesi 30 gün içinde birikmiş kiralar ödenmediği taktirde Borçlar Kanununun 260.maddesi gereğince tahliye davası açılacağı ihtar olunmakla her iki ihtarda temerrüde esas olacak niteliktedir. Hangi aylar için ne kadar kira istendiği de açıkca belirtilmiştir. Bu nedenle
temerrüt nedeniyle tahliyesine ve ödenmeyen kira alacağının tahsiline karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi.
Usul ve yasaya uygun bulunmadığından hükmün bozulması icap etmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle temyiz itirazlarının kabulü ile H.U.M.K.nun 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 1.11.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.