 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E : 1999/8197
K : 1999/8280
T : 19.10.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- İŞYERİ İHTİYACI NEDENİYLE TAHLİYE
ÖZETİ : Damadın ihtiyacı için dava açılamaz.
Kiralayanın çok yaşlı olması işleri ihtiyacı iddiasında samimi olmadığını gösterir.
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki butun kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece istem gibi karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı vekili, davacının boşta olan damadı Ata A...'la birlikte kiralananda tuhafiye işi yapacağını ileri sürerek tahliyesini istemiş, yargılama sırasında ise, davacının ihtiyacı nedeniyle işbu davanın açıldığını, damadının davacıya yardımcı olacağını beyan etmiştir.
Davalı ihtiyaç iddiasının samimi olmadığını, davacının çok yaşlı olduğunu bu nedenle iddia olunan işi yapamayacağını, damadın ihtiyacı için dava açılamıyacağını kaldı ki davacının damadı Ata'nın boşta olmadığını, davanın reddini savunmuştur.
Dosyaya ibraz olunan belgelerden davacı Münevver G...'ın 1341 doğumlu olduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece dinlenen davacı tanıkları davacının eşinin öldüğünü, davacının yaşı nedeniyle kendisinin tek başına iddia olunan işi yapamayacağını, ancak damadının yardımıyla yapacağını ifade etmişlerdir.
Dosyada mevcut belgelerden, bizzat davacı tanıklarının beyanından ve tüm dosya kapsamından davacı Münevver'in 74 yaşında olduğu ve iddia olunan işi tek başına yapamayacağı anlaşılmaktadır.
Bu itibarla ihtiyaç iddiasının kanıtlanamadığının kabulüyle sabit olmayan davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde tahliye kararı verilmesi hatalı olmuştur.
Hüküm bu nedenli; bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 19.10.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.