Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye-alacak davasını dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.

Dava, temerrüt nedeniyle akdin feshi mecurun tahliyesi ve alacak istemine ilişkindir. Mahkeme davanın kabulüne karar vermiş hüküm davalı vekili tarafından temyiz olunmuştur.

Taraflar arasındaki 1.6.1996 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli yazılı kira sözleşmesine göre davalı mecurda kiracı olarak bulunmaktadır. Bu sözleşmenin özel şartlarında aylık kiranın her ayın 1 ile 5'i arasında davacı adına T.C.Ziraat Bankası Bireysel Bankacılık Şubesi nezdindeki 5153267 nolu hesaba yatırılacağı kararlaştırılmıştır. Davalı kira başlangıcından itibaren kira paralarını sözleşmedeki banka hesabına yatırmıştır. Davacı 2.7.1998 tarihli 25361 nolu noter ihtarı ile bundan böyle kira parasını bankadaki hesabı kapattığından bahisle ikamet adresine gönderilmesini istemiş, 1.9.1998 tarihli ihtarla da Ağustos 1998 kirasını ödemesi için 30 günlük temerrüt ihtarı göndermiştir. Davalı da Ağustos 1998 kirasının 30 günlük temerrüt ihtarı göndermiştir. Davalı da Ağustos 1998 kirasını 30 günlük süre içinde adi havale ile banka vasıtasıyla davacıya göndermiş, davacı ödeme yerine tek taraflı olarak kapattığından davalının gönderdiği kira parasınıda almamıştır. Mahkeme Ağustos 1998 kirası ödenmediğinden bahisle davayı kabul etmiştir.

Taraflar arasında yazılı bir kira sözleşmesi vardır. Sözleşmede kararlaştırıldığı gibi kira paralarının bankadaki hesaba yatırılacağı yazılıdır. İki tarafın müşterek ve birbirine uygun ifadesi ile kararlaştırılan bu ödeme şekli kiralayanın tek taraflı iradesi ile değiştirilemez. Kiralayan davacının bu konudaki isteğini kapsayan ihtarlar hukuki sonuç doğurmaz. Aksinin kabul edilmesi kiracıya sözleşmeden başka külfet yükler bu da iyi niyet kuralına aykırıdır.

Hukuki sonuç doğurmayan ihtara dayanarak davanın kabulüne karar verilmesi hatalı olmuştur.

Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle temyiz itirazlarının kabulü ile H.U.M.K.nun 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 27.5.1999 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.

Kiracı Borçlar Kanunun 73.maddesi hükmü uyarınca kira parasını kiralayana ikametgahinda ödemek zorundadır. Ancak kira sözleşmesinde ödeme yeri belirlenmişse kira parası bu yerde ödenir. Somut olayda kira parasının kiralayanın banka hesabına yatırılması kararlaştırılmıştır. Ne varki kiralayan kira parasının net ve muntazaman yatırılmadığını neden göstererek banka hesabını kapattığı ve bundan böyle kira paralarının ikametgahında ödenmesini 2.7.1998 tarihinde keşide edilen ihtarname ile bildirmiştir. Kiracı bu duruma muttali olduğu halde bu defa kira parasını masrafını keserek banka havalesi ile göndermiştir. Kiralayan banka havalesi yoluyla gönderilen kira parasını almak zorunda değildir. Bu durumda kiracının temerrüt durumundan kurtulması için izleyeceği iki yol vardır. Birincisi kira parasını konutta ödemeli olarak göndermek, ikinci yolda mahkemeye başvurup tevdii mahalline kira parasını yatırmaktır. Kiracı bu yollara başvurmamakla, temerrüt olgusu gerçekleşmiştir. Bu nedenlerle kararın onanması gerektiği düşüncesiyle çoğunluğun bozma görüşüne katılmıyoruz. 27.5.1999

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972