 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E : 1999/382
K : 1999/623
T : 4.2.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava iktisap ve işyeri ihtiyacı nedeniyle karalananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı kabul etmiş, hükmü davalı temyiz etmiştir.
Davacılar vekili müvekkillerinin kirada kuruyemişçilik ve balıkçılık yaptıklarını aynı işi kiralananda yapacaklarını ileri sürerek 6570 sayılı yasanın 7/d maddesindeki sürelerden yararlanarak açtığı işbu dava ile taşınmazın tahliyesini istemiştir. Davalı ihtiyaç iddiasının samimi bulunmadığını, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece ihtiyacın varlığını kabul edip kiralananın tahliyesine karar vermiştir.
Kiralanan davacılardan Halil'e ait iken bir kısım payını 28.7.1997 tarihinde diğer davacı Ahmet O...'ya sattığını, adı geçen davacı Ahmet'in davalıya tebliğ ettirdiği 31.7.1997 tarihli ihtarla iktisabını ve ihtiyacını bildirdiği bu davayı ise her iki davacının 13.2.1998 tarihinde açtıkları anlaşılmaktadır.
Kiralanan müşterek mülkiyete konu olup, davacılardan Ahmet, yeni malik ise de diğer davacı Halil eskiden beri taşınmazın malikidir. Eski malik Halil'in yeni malikin iktisap tarihine göre 6570 sayılı yasanın 7/d maddesindeki sürelerden yararlanıp bu davayı açamayacağı gibi, kiralanan müşterek mülkiyete tabi olduğundan yeni malik Ahmet'in akdi feshedeceğine ilişkin tek başına davalıya keşide ve tebliğ ettirdiği ihtarda hukuki sonuç doğurmaz. Davacılar ancak davalı ile yapılan eski sözleşmeye dayanarak dava açabilirler. Bu durumda davanın reddine karar vermek gerekirken bundan zuhul ile yazalı şekilde hüküm kurulması hatalı olmuştur.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK'nun 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 4.2.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.