 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E : 1999/2063
K : 1999/2426
T : 17.3.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yapılı tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, ihtiyaç nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme kiralananın tahliyesine karar vermiş, hüküm davalı vekili taralından temyiz olunmuştur.
Davacı vekili halen dernek merkezi olarak kullandıkları dairenin üst katındaki davaya konu mecurun, Ankara şubesine tahsis edileceğinden bahisle kiralananın tahliyesini istemiştir.
Davalı, kiralanın mesken olup, dernek olarak kullanılması için kat malikleri kurulunun muvafakatinin alınmadığını, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme, muvafakatın şimdilik gerekmediğini, davalının 634 Sayılı Yasanın 21.maddesi gereğince dava açma hakkının olmadığını gerekçe göstererek davanın kabulüne karar vermiştir.
Kiralananın bağımsız bolum olup tapuda mesken olarak kayıtlı bulunduğu dosya içerisinde mevcut tapu kaydından anlaşılmaktadır.
634 Sayılı Kat Mülkiyeti Yasasının 24.madde 2.fıkrası gereğince tapuda mesken olarak kayıtlı bulunan bağımsız bölümlerin dernek ve emsali gibi yer olarak kullanılabilmesi ancak kat malikleri kurulunun oybirliği ile vereceği karara bağlıdır. Kat malikleri kuruluna verilmiş öyle bir karar olmadan dava konusu yerin dernek binası olarak kullanılması mümkün değildir. Davacı tarafından böyle bir karar da getirilmediğine göre davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın kabulü hatalı olmuştur.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 17.3.1999 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.
KARŞI OY YAZISI
634 sayılı Kanunun 24. maddesi bağımsız bir bölümün kullanma şekline getirilen bir kısıtlamadır. Bu maddede gösterilen ve kat malikleri kurulunun oybirliği ile verilecek kararına bağlı olan kullanma şekli tek tek sayılmamış "... gibi yerler" denilmek sureti ile takdir yargı denetimine bırakılmıştır. Bu maddeye aykırı kullanmanın müeyyidesi tahliye davası olup kimin tarafından açılabileceğide yine o yasada belirtilmiştir. Ayrıca kat malikleri kurulunun kararındaki aynı yasa hükümlerine göre denetlenebilir niteliktedir. İhtiyaç sebebine dayanan tahliye davasını kiralayanın açacağı 6570 sayılı Kanunun 7.maddesi hükmüdür. Bu hak içtihatlarla malikede verilmiştir. Kiralayan malik değilse açtığı davada kat malikleri kurulunun kararını nasıl ve ne şekilde sağlayabilecektir. Kat maliklerine tanınan ve onlarca kullanılabilecek bir haktan kiracıyı yararlandırmakta hukuk varlığına ters düşer. İhtiyaç iddiasının samimi ve zorunlu olduğu kanıtlandığına göre başka bir yasa hükmüne ve şartlarına tabi olan bir hususun bu davada aranmasına gerek olmadığından mahkeme kararının onanması görüşündeyim. 17.3.1999