 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/10109
K : 1999/10323
T : 13.12.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı şufa davasına dair karar dairemizin 14.9.1999 gün ve5466-6304 sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilmişti. Bu kararın tashihen tetkiki davalı tarafından süresi içinde istenilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava şufalı payın iptali istemi ile davacılar adına tescili istemine ilişkin olup, davacılar ayrı ayrı açtıkları ve yargılama sırasında birleştirilen davalarında bedelde muvazaa iddiasında bulunmuşlardır. Mahkemece dava konusu payın muvazaalı olarak tapuda satış bedelinin 26.640.000.000.-TL gösterildiği kabul edilmiş, yapılan keşif sonucu payın belirlenen değeri 13.320.000.000.-TL ve satış masrafları depo ettirilerek bu bedel üzerinden davanın kabulüne karar verilmiştir. Hükmün davalı tarafça temyiz edilmesi üzerine dairemizin 14.9.1999 günlü bozma kararında özetle her iki davacının bedelde muvazaa iddiasında bulundukları, mahkemece de keşif yapılarak bu iddianın değerlendirildiği, bedelde muvazaa iddiasında keşfin tek başına yeterli delil teşkil etmeyeceği, bu konuda davacıların gösterdikleri tanıklar dinlenilerek tüm deliller birlikte değerlendirilmek üzere karar verilmesi için hüküm bozulmuştur. Bozma kararına karşı hükmü temyiz eden davalı vekili bozmanın gerekçesine karşı karar düzeltme isteminde bulunmuş ve yeniden yapılan inceleme sonucu davacılardan İsmail A...'a tüm delillerini bildirmek üzere 26.2.1998 günlü oturumda kesin süre verilmiş olmasına rağmen bu davacının bir tanık bildirmediği görülmüştür. Diğer davacı Tamiş E...'in ise verdiği delil listesinde tanıklarını bildirmiş olduğu ancak 24.3.1999 günlü oturumda vekilinin tüm delillerinin toplandığını, keşifte belirlenen değer üzerinden şufa bedelinin yatırılmış olduğunu ve karar verilmesini isteği anlaşılmıştır. Bu durumda davacıların bedelde muvazaa iddiasını kanıtlayamadıklarının kabulü gerekir. Mahkemece tapudaki satış bedeli ile masraflarını depo etmeleri konusunda davacılara uygun süre verilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken davacı delillerinin toplanması şeklinde hükmün bozulmuş olduğu bu defaki incelemeden anlaşılmakla davalının bu yöne ilişkin karar düzeltme isteminin kabulü icap etmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle dairemizin 14.9.1999 gün 1999/5466-6304 esas. karar sayılı ve 2 nolu bentte yazılı bozma kararının kaldırılarak Ankara Asliye 9.Hukuk Mahkemesinin 24.2.1999 gün 1997/818 esas 1999/174 karar sayılı kararının açıklanan gerekçeyle BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 13.12.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.