 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E. 1998/5427
K. 1998/5519
T. 22.6.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
İHTİYAÇ NEDENİYLE TAHLİYE DAVASI
İHTİYACIN ZORUNLU VE SAMİMİ OLMASI
YARGILAMA SIRASINDA İHTİYAÇ NEDENİNİN ORTADAN
KALKMASI
KARAR ÖZETİ: İhtiyaç nedenine dayanan tahliye davalarında asıl olan ihtiyacın samimi, zorunlu ve sürekli olmasıdır. Yargılama sona ermeden ihtiyaç nedeninin ortadan kalktığı anlaşılırsa yukarıdaki ilkeden söz edilemez.
(6570 s. GKK. m. 7/b)
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava ihtiyaç nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece istem gibi karar verilmiş ve hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, davacı ile eşinin eczacı olup herbirinin ayrı ayrı eczaneleri bulunduğunu, ancak her iki eczanenin de küçük olması nedeniyle ilaç kolileri vs. malzemelerin muhafazası için depoya ihtiyaçları olduğunun, bu nedenle davalının kiralanandan tahliyesini istediklerini bildirmiştir.
Evvelce aynı nedenle açılan dava süre yönünden reddilmiş, bu kez dava 1.1.1993 başlangıç tarihli akde göre 15.1.1997 tarihinde süresinde açılmıştır. Hernekadar davalı akdin süresinin 5 yıl olduğunu ve henüz süre bitmeden dava açıldığını ileri sürmüş ise de, gerçekte akdin süresinin 1 yıl olduğu sonradan 5 olarak düzeltildiği, davacının şikayeti üzerine açılan Asliye Ceza Mahkemesindeki dava sırasında yapılan adli tıp incelemesinden anlaşılmıştır.
Davalı taraf savunmalarında ihtiyacın samimi olmadığını, son celse beyanında da davacı tarafın bu arada 5 katlı bir bina inşa ettirip alt katta bir mağazayı depo olarak kullanmaya başladığını, dava konusu yere ihtiyaçları olmadığından davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece her davanın açıldığı tarihteki koşullara göre değerlendirilmesi gerektiğini dava açıldığı tarihlerde davacı ve eşin eczanelerine ait malzemeleri muhafaza edecek bir depolarının bulunmadığını gerekçe göstererek davanın kabulüne ve davalının kiralanandan tahliyesine karar vermiştir.
İhtiyaç nedenine dayanan tahliye davalarında asıl olan ihtiyacın samimi, zorunlu ve sürekli olmasıdır. Yargılama sona ermeden ihtiyaç nedeninin ortadan kalktığı anlaşılırsa ihtiyacın zorunlu ve sürekliliğinden söz edilemez. Davalı son celsede davacının yeni inşa edilen binasının alt katını depo olarak tahsis ettiğini, bu suretle ihtiyaç nedeninin ortadan kalktığını ileri sürmüş, davacı bu iddiaya tümden karşı çıkmamış sadece dava açıldığında böyle bir durumun söz konusu olmadığını savunmuştur. Mahkemece yapılacak iş davacının yeni inşa edilen binasında depo olarak tahsis edip kullanmaya başladığı yerin ihtiyacına uygun ve elverişli olup olmadığının incelenmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesidir. Bu yön üzerinde durulmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde red kararı verilmesi hatalı olmuştur.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
Sonuç Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK. nun 428. maddesi uyarınca hükmün (BOZULMASINA), istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 22.6.1998 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.