 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E. 1998/404
K. 1998/370
T. 26.1.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- İNŞAAT NEDENİYLE TAHLİYE
- YENİ MALİKİN DAVA AÇMA ZAMANI
KARAR ÖZETİ: 6570 sayılı Yasanın 7/ç maddesine dayanılarak açılacak tahliye davasının, kira sözleşmesinin süresinin sonunda açılması gerekir.
6570 sayılı Yasanın 7/d maddesi ancak, kiralananın mevcut haliyle ya da basit tadilat ve tamiratla ihtiyaca tahsis edilebildiği hallerde uygulanabilir.
(6570 s. GKK. m. 7/ç-d)
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, yeniden inşaat nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece, istem gibi karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı vekili, müvekkilinin kiralananı 10.12.1996 tarihinde satın aldığını, kiralananın bulunduğu yeri yıkıp orada projesine uygun otel yapacağını, durumu davalıya ihtarla bildirdiğini ileri sürerek bu davayı açmıştır. Dava dilekçesinde yapılan bu açıklamaya göre davanın yasal dayanağını 6570 sayılı Yasanın 7/ç maddesi oluşturmaktadır. Bu davanın davalı ile yapılmış kira sözleşmesinin süresi sonunda açılması gerekir. Davalı ile önceki malik arasında yapılan sözleşmenin 1.5.1996 başlangıç tarihli ve 3 yıl süreli olduğu ibraz olunan yazılı sözleşmeden anlaşılmakta olup bunun aksine bir iddia da ileri sürülmemiştir. Böyle olunca davanın ancak 1.5.1999 tarihinden sonra açılması gerekir. Oysa dava, aktın süresi dolmadan 3.7.1997 tarihinde açıldığından süresinde değildir. 6570 sayılı Yasanın 7/d maddesi ancak kiralananın mevcut hali ile ya da basit tadilat ve tamiratlarla ihtiyaca tahsis edilebildiği hallerde sadece ihtiyaç nedeniyle açılan davalarda uygulanabilir. Bu dava sebebine göre o fıkra hükmünden yararlanılması mümkün değildir. Bu yüzden davanın sürede açılmadığından reddine karar verilmek gerekirken işin esasının incelenip yazılı şekilde tahliye kararı verilmesi hatalı olmuştur. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün (BOZULMASINA) ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 26.1.1998 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
