 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/1442
Karar No : 1998/1496
Tarih : 26.02.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı Tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemidir. Mahkemece istem gibi karar verilmiş hüküm davalı vekilince temyiz olunmuştur. B.K.nun 262. maddesi uyarınca aktin feshine ilişkin tahliye isteği 6570 sayılı kanunun 1. maddesi uyarınca hem Borçlar Kanunu hemde 6570 sayılı yasa kapsamına giren ve bu yasanın 7/b,c,ç maddelerine dayanan tahliye davalarına konu yerler için uygulanır. Bu maddenin tatbiki için akdin süresiz hale dönüşmesi icabeder. Süresiz akitlerde 6 aylık dönemler için üç ay önce davalıya feshi ihbar tebliğ ettirilmesi o dönemin sonunda da tahliye davasının açılması gerekir. Altı aylık dönemin birinde tebliğ ettirilen ihtar ancak o dönemin sonunda dava açma hakkını verir, daha sonraki dönem için hukuki sonuç doğurmaz. B.K. kapsamına giren yerlerin tahliyesi için koşulları taşıyan feshi ihbar yeterlidir. Başka bir sebep aramaya gerek yoktur. 6570 sayılı yasa kapsamına giren ve süresiz akde konu olan yerler için ise B.K.nun 262. maddesindeki feshi ihbar sadece dava süresi için önem taşır. Süre yönünden ihbar koşulu yerine getirilmişse anılan yasanın 7/b,c,ç maddelerine dayanan dava sebebinin ayrıca ispat edilmesi şarttır.
Olayımızda: Taraflar arasında sözlü kira anlaşması olduğu bu anlaşmaya göre kira ilişkisinin 1.1.1994 tarihinde başladığı uyuşmazlık konusu değildir. Ancak süre kararlaştırılmadığı tüm dosya içeriğinden anlaşılmaktadır. Mahkemenin de kabulü bu yolda olup davacı da gerekçeyi temyiz etmemiştir. Bu itibarla dava açma zamanı bakımından Borçlar Kanununun 262. maddesi nazara alınmalıdır. Davadan önceki son 6 aylık dönem 1.7.1996-31.12.1996 tarihlerini kapsamaktadır. Bu dava içindeki ihtarname 3.12.1996 keşide tarihli olduğundan dönem sonundan 3 ay öncesini kapsamamaktadır. Bu bakımdan davanın süre yönünden reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmesi hatalı olmuştur.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA istek halinde peşin aınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 26.2.1998 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.