DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davalılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

 

KARAR : Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece istem gibi karar verilmiş, hüküm davalılar vekili tarafından temyiz olunmuştur.

Davacı vekili, davalının 10.3.1996 başlangıç tarihli 1 yıl süreli kira sözleşmesiyle kiracı bulunduğunu kiralananda davacının oğulları Suat ve Vedat'ın inşaat malzemeleri satışı yapacağından bahisle kiralananın tahliyesini istemiştir.

Davalı vekili davanın süresinde açılmadığını müvekkili ile davacı arasında 15.3.1996 başlangıç tarihli 4 yıl süreli kira sözleşmesi yapıldığını, ihtiyaç iddiasının samimi olmadığını kısa bir süre önce boş iki dükkanı başkasına kiraya verdiğini davanın reddini savunmuştur.

Mahkemece davanın süresinde açıldığı ve ihtiyaç iddiasının kanıtlandığı kabulüyle kiralananın tahliyesine karar verilmiştir.

10.3.1996 başlangıç tarihli bir yıl süreli kira sözleşmesi davacıyla davalılar arasında yapılmıştır. Davalılar tarafından ibraz edilen 15.3.1996 başlangıç tarihli 4 yıl süreli kira sözleşmesi ise davacı ile davalılardan sadece Recai arasında yapılmıştır. Kiracı iki kişi olduğuna göre son yapılan sözleşmenin kiracılardan sadece birisi tarafından imzalanması 10.3.1996 başlangıç tarihli kira sözleşmesini ortadan kaldırmayacağından ilk kira sözleşmesinin yürürlükte olduğunun kabulü gerekir. Bu sözleşmenin sona erdiği tarihten itibaren 1 ay içerisinde iş bu dava açıldığından davanın süresinde açılmış olduğunun kabulü gerekir.

Dava süresinde açıldığına göre, taraflar arasındaki uyuşmazlık ihtiyaç iddiasının gerçek ve samimi olup olmadığı noktasında toplanmaktadır. Davacı vekili dava dilekçesinde davacının oğulları Suat ve Vedat'ın kiralananda inşaat malzemeleri satışı yapacağından bahisle kiralananın tahliyesi istenmiştir. Adı geçen ihtiyaçlıların boşta olmadıkları halen davacıya ait yerde yapmak istedikleri işi yaptıkları anlaşılmaktadır. Ayrıca davacının bu davayı açmadan 3 ay gibi kısa bir süre önce iki adet dükkanı kiraya verdiği, bu yerlerde de yapılmak istenen işin yapılabileceği keşfen saptanmıştır. Kiralananın, kiraya verilen yerlerden üstün olması tek başına tahliye nedeni olarak kabul edilemez. Kaldı ki davacının 10.3.1997 tarihinde 1 yıllığına kiralananı 20.000.000.- TL bedelle kiracıya kiraya vermek istemesi de ihtiyacın var olmadığını göstermektedir.

6570 sayılı yasa zorunlu ihtiyacı tahliye nedeni kabul etmektedir. Tahliye kararı verilmesi için ihtiyacın zorunlu ve samimi olması gerekir. Dosya kapsamına göre ihtiyaç iddiasının zorunlu ve samimi olmadığından davanın reddine karar verilmek gerekirken yazılı şekilde tahliye kararı verilmesi hatalı olmuştur. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.

 

SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edenlere iadesine, 23.2.1998 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972