|
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/9265
Karar No : 1997/9253
Tarih : 10.11.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı Tahliye davasına dair karar Davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme istem gibi krar vermiş hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
Davacılar vekili, müvekkillerinin halen Çay yolunda oturdukları evlerinin hem küçük hemde 3. katda olup asansörsüz olduğunu yaşlı olmaları sebebiyle daimi olarak ikamet edebilmelerine uygun bulunmadığını, bu nedenle şehrin merkezi yerinde olan kiralanana ihtiyaçları olduğunu ileri sürerek kiralananın tahliyesini istemiştir.
Davalı davacıların Çankaya Güvenlik caddesinde geniş ve ferah kendilerine ait bir evde otururken burayı kiraya verip şimdiki yerlerine taşındıklarını ihtiyacın samimi olmadığını, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme ihtiyaç iddiasını samimi kabul ederek kiralananın tahliyesine karar vermiştir.
6570 sayılı yasaya göre zorunlu ihtiyaç tahliye nedenidir. Davacıların kendilerine ait evde otururken burayı kiraya vererek yine kendilerine ait Çayyolundaki eve taşındıkları dosya kapsamından anlaşıldığından ihtiyaç iddiasının gerçek ve zorunlu olduğu kabul edilemez.
Bu durumda davanın reddine karar vermek icap ederken yazılı şekilde tahliye kararı verilmesi hatalı olmuştur.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK'un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 10.11.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.