 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/9165
Karar No : 1997/9041
Tarih : 03.11.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı İzalei Şuyuu davasına dair karar davalılardan Hanım Budan tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
KARAR : Dava 27 parça taşınmaz ortaklığının giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkeme 7 parça taşınmazdaki ortaklığın satış suretiyle giderilmesine karar vermiş, hüküm davalılardan Hanım Budan vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İştiraklı ortağın alacaklısı da İcra Tetkik Merciinden alacağı yetki belgesine dayanarak borçlunun ortağı olduğu taşınmaz için ortaklığın giderilmesi davası açabilir. 14.4.1943 gün ve 15/48 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına göre yetki belgesinin İcra Tetkik Merciinden alınması zorunludur. İcra Müdürünün böyle bir yetki belgesi verme hakkı yoktur. Tetkik Merciinden belge alınmadan doğrudan doğruya veya icra Müdürünün verdiği belgeye dayanılarak dava açılması halinde dava reddedilmez, yetkili merciinden gerekli belge alınmak üzere davacıya süre verilmesi gerekir.
Alacaklı tarafından ortaklığın giderilmesi davasının açılması halinde borçlu ortak dahil tüm iştirakli ortakların davaya dahil edilmesi zorunludur.
Davada iştirakli ortağın borç miktarının saptanması dava konusu taşınmaz birden fazla ise dava tarihindeki borçlu ortağın payına isabet eden değerler itibariyle taşınmaz miktarının tesbit olunması gerekir. Bunun sonucu borca yetecek taşınmaz veya taşınmazların ortaklığının giderilmesi fazla kısımlara ilişkin davanın reddedilmesi icap eder.
Olayımızda: Davacı İcra Müdürlüğünden almış olduğu yetkiye dayanarak bu davayı açmıştır. İcra Müdürü böyle bir yetki veremeyeceğinden davacıya tetkik merciinden gerekli belge almak üzere mehil verilmesi getirdikten sonra işin esası hakkında karar verilmesi gerekmektedir. Mercii hakiminin belge verilmek üzere İcra Müdürünü yetkili kılması mümkün değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile H.U.M.K.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 3.11.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.