 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/9066
Karar No : 1997/9196
Tarih : 06.11.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı Tahliye-alacak davasına dair karar Davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesi ve 32 milyon lira alacağın faizi ile tahsili istemine ilişkindir. Mahkeme alacağın tahsiline diğer taleplerin reddine karar vermiş karar davacı vekilince tahliye ve faiz isteminin reddi yönünden temyiz edilmiştir.
Davacı davalının ödemekle yükümlü olduğu yakıt ve genel giderleri yönetime ödemeyince kendisinin ödediğini ve ihtara rağmen davalının bir kısım borcunu ödemediğinden bahisle temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesi 32 milyon lira yakıt ve genel giderden doğan alacak ve aylık %10 gecikme faizinin tahsilini istemiştir.
1 - Dosya kapsamına, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçelere davacının davalı yerine yönetime ödediği meblağın içerisinde kat mülkiyeti kanununun 20. maddesine göre aylık % 10 temerrüt faizinin eklendiğinin dosyada bulunan Apartman Yönetiminin 25.2.1997 tarihli yazısı ile anlaşılmasına göre alacağa ödeme gününden itibaren yasal yıllık % 30 faiz işletilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Taraflar arasındaki 1.7.1996 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmesinin özel şartlar 1. maddesine göre yakıt ve genel giderlerin kiracıya ait olması kararlaştırılmıştır. Kat Mülkiyeti Kanununun 22. maddesine göre mal sahibi ile kiracı bu giderler nedeniyle yönetime karşı müteselsilen sorumlu olduklarından yönetimin istemi üzerine davacı mal sahibinin bu borçları yönetime ödediği ihtilafsızdır.
Mahkemede bu doğrultuda kabul ile alacağın tahsiline hükmettiği halde yakıt ve genel giderlerin kiradan sayılmıyacağı gerekçesi ile tahliye istemini reddetmiştir. Yakıt bedelinin belli ve muayyen olması kaydı ile kiradan sayılacağı yerleşik yargısal uygulamalardandır. Hernekadar davalıya çekilen temerrüt ihtarnamesinde yönetime ödenen borcun ne kadarının yakıt olduğu belirtilmemiştir. Davalının duruşmada alınan imzalı beyanı ile ödemediği borcun içinde yakıt bedeli de olduğu yolunda kabulü karşısında temerrüt olgusunun kabulü gerekmektedir.
SONUÇ : Yukarıda 1. bentte yazılı nedenle alacağa ilişkin hüküm kısmının ONANMASINA, 2. bentte yazılı nedenle tahliye talebinin reddine ilişkin hüküm kısmının BOZULMASINA ve onanan kısım için aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenden alınmasına 6.11.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.