 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/9032
Karar No : 1997/9185
Tarih : 06.11.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar Davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme tahliye kararı vermiş karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Davacı kiralananı kızı Reyhan ile eşinin market olarak işleteceklerini, beyanla ihtiyaçtan tahliye istemiştir.
Davalı ihtiyacın samimi olmadığını kiralanana bitişik işyerinin 1996 mayısında Ahmet Özgör adlı şahsa kiralandığını ayrıca bitişik 1 nolu dükkanın 5.Sulh Hukuk Mahkemesi kararı ile boşaltıldığını ifade edip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece ihtiyaç samimi bulunup tahliye kararı verilmiştir. Davalının savunmasına karşı davacı taraf kiralanana bitişik 1 nolu işyerini küçük kızına tahsis edildiği Mayıs sonunda kiralanan 3 nolu işyerinin iç sokağa bakıp karlı olamayacağı için 2 nolu kiralananın seçildiğini savunmuştur.
Kiralananla eşdeğer nitelikteki 1 nolu dükkan ile yine kiralananın bulunduğu yerdeki 3 nolu dükkan davadan hemen önce kiraya verildiği hususu ihtilafsızdır. 6570 Sayılı Kanun zorunlu ve samimi ihtiyacı tahliye nedeni kabul etmiş olup davacının ihtiyaca uygun dükkanı ihtiyaca tahsis etmeyip kiraya vermiş olması ihtiyaç iddiasının samimi olmadığı, zorunlu bir ihtiyacın bulunmadığını gösterir. Bu durumda davanın reddine karar vermek gerekirken yazılı gerekçe ile davanın kabulü isabetsiz olmakla hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 6.11.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
