 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/8959
Karar No : 1997/9075
Tarih : 04.11.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava iktisap ve işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesine ilişkindir. Mahkeme kiralananın tahliyesine karar vermiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, davacının halen kiracısı olarak başka bir yerde ticari faaliyetini sürdürdüğünü, eski eser olan mecuru tamir ettirip iş merkezi yapacağını, yeni malik olan müvekkilinin ihtiyacına binaen kiralananın tahliyesini istemiştir.
Davalı davayı kabul etmemiş, samimiyetsizlik savunmasında bulunmuştur.
Davacı vekilinin ibraz ettiği, halen yapılmakta olan iş için kiralandığını söylediği yerle ilgili kira sözleşmesinde bu yerin Dorsan Dekarasyon San. ve Tic. Ltd. Şti.'nin işi için kiralandığı açıkça belirtilmiştir. Dinlenen davacı tanıkları, davacının Dorsan Ltd.Şti.'nin sahibi olduğunu, şirketin faaliyetini sürdürdüğü yerin yeterli olmadığını, şirketin ihtiyacının bulunduğunu ifade etmişlerdir. Tapu kayıt örneğinden dava konusu kiralananın malikinin gerçek kişi olan davacı adına kayıtlı olduğu anlaşılmaktadır. Davacının feshini istediği kira sözleşmesinde şirket kiralayan olmadığı gibi taşınmazın malikide değildir. İhtiyacı ileri sürülen şirketin davacının dışında ayrı bir hükmi şahsiyeti bulunduğundan, kiralananın tapu kaydı da şirket adına olmadığından şirkete tahsisi mümkün değildir.
Dosyadaki deliller bir arada değerlendirildiğinde davanın şirket ihtiyacı için açıldığının kabulü gerekir. Davacının ihtiyacı ile şirketin ihtiyacının özdeşleşmiş olması dava sıfatını değiştirmez. Bu yön nazara aınarak şirket ihtiyacı için dava açılamıyacağından davanın reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde kiralananın tahliyesine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 4.11.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.