 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/8925
Karar No : 1997/9048
Tarih : 04.11.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı Tahliye davasına dair karar Davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava feshi ihbar nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme kiralananın musakkaf nitelikte bulunduğundan 6570 sayılı yasa kapsamına girdiğinden bahisle davayı reddetmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, menkul mal niteliğindeki büfenin B.K.nun 262/3 bendi uyrınca üçgün önceden ihtar gönderilmek şartı ile tahliyesinin mümkün olduğunu, bu nedenle kirlananın tahliyesini istemiştir. Davalı vekili kiraya konu büfenin sabit inşaat ve tesis niteliğinde bulunduğunu, 6570 sayılı yasa kapsamına girmediğini, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme kiralananın musakkaf bulunduğundan bahisle davanın reddine karar vermiştir.
Taraflar arasında yapılan 24.3.1989 başlangıç tarihli bir yıl süreli kira sözleşmesinde kiralananın cinsi büfe yeri olarak gösterilmiş, şartnamenin 3. maddesinde gösterilecek yere büfenin kiracı tarafından yapılacağı belirtilmiştir. Baraka, büfe menkul niteliktedir. Taraflar arasındaki akte göre kiralanan arsadır. Musakkaf nitelikte değildir. Nitekim kiralananın bulunduğu arsa üzerinde aynı nitelikte yapılan 5 nolu büfe için açılan tahliye davasında mahkeme B.K. hükümleri uyarınca tahliye kararı vermiş, verilen tahliye kararı dairemizce onanarak kesinleşmiştir. Hernekadar bu karar kesin hüküm sayılmaz ise de kesin delil olarak kabul edilmesi icapeder. Bu husus gözönünde tutulmadan kiralananın musakkaf olduğundan bahisle davanın reddine karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olduğundan hükmün bozulması icap etmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK'nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 4.11.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.