 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/8609
Karar No : 1997/8838
Tarih : 30.10.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, karar davacı tarafca temyiz edilmiştir.
Davacı ticaretle uğraştığı, halen kiracı olarak faaliyetlerini yürüttüğünü, kiralanana ihtiyacı olduğunu beyanla tahliye istemiştir.
Davalı davanın süresinde açılmadığını ihtiyacın samimi olmadığı davacının halen 4 dükkanda faaliyetlerini sürdürdüğünü ifade edip davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme işyeri ihtiyacı ile açılan davalarda davacı işini kiralık yerde sürdürüyorsa ya tahliye tehdidi altında olması gerektiğini yada kiralananın mevcut işyerinden üstün nitelikte bulunması gerektiğine davada bu iki olgununda gerçekleşmediğini kabul ile davayı reddetmiştir.
Davacı işyeri ihtiyacını ileri sürerken kiralananın halen mevcut kiralık işyerlerine nazaran üstün vasıfta bulunduğunu ileri sürmemiştir. Tahliye tehdidi altında olduğunu ise dinlenen tanıklar beyan edip, halen depo olarak kullandığı belediyeden kiralanan yerin tahliye edilmesini düşündüğü ifade edilmiştir. Bir kısım tanıklar ise davacının mevcut deposunun dahi ihtiyaca yetmediğini malzemelerin davacının depolarında durduğunu ifade etmişlerdir. Keşifte direnen bilirkişi ise ne mevcut deponun kiralanan ile mukayesesini yapmış ne de ihtiyaca yetip yetmediği konusunda bir gözlem ve beyanda bulunmamıştır.
Dava eski malikle yapılan akde ve iktisaba görede süresinde açıldığına göre davalının bu yöne ilişkin itirazları yerinde değildir.
Dava süresinde açıldığına, davacının kirada faaliyet gösterdiği tüm yerlerde tahliye tehdidi altında olduğu kanıtlanamadığına göre mahkemece yapılacak iş davacıdan halen kirada faaliyet gösterdiği yerleri tahliye edip etmeyeceğinin sorulması, tahliye edeceğini bildirir ise kiralananla davacının kirada faaliyet gösterdiği yerde üstünlük vasfının davacı talebine bağlı olmadan resen gösterilmesi icabeder. Şayet davacı kiralananda faaliyet gösterdiği yerleri tahliye etmeyip bu yerlerin ihtiyacına kafi gelmediğini bildirir ise yapmakta olduğu işin kapasitesine göre ihtiyacına yetip yetmiyeceğinin bilirkişi aracılığı ile inceletilerek sonucuna göre karar verilmemsi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olmakla hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 30.10.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.