DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

 

KARAR : Dava temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesi isteğine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.

Davacı vekili 1.4.1996'dan geçerli olarak kira tesbit kararı verildiğini 9 aylık kira farkı için icra takibi yapılıp davalının temerrüde düştüğünden bahisle kiralananın tahliyesini istemiştir.

Davalı takipte istenen kira farklarının fazla hesaplandığını stopaj v.s kesildikten sonra 45.675.000.-TL borcu bulunduğunu bu borcun 42.500.000.- lirasını icraya süresinde yatırıp bakiyesi içinde davacı taraftan kira tesbit davası nedeniyle alacaklı olup icraya koydukları miktara karşı davacının takas mahsup beyanı üzerine tetkik merciince takasın kabulüne karar verilmiş olmakla kira borcu kalmadığını, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.

Mahkeme davalının kira farkları olan 42.500.000.- lirayı yasal 30 günlük süre içerisinde yatırdığını bakiye 3.175.000.- TL kalıp bu miktara karşı davalının davacı aleyhine yürüttüğü icra takibinde davacının takas beyanının davalıya 10.3.1997 tarihinde ulaşması üzerine takasın tamamlandığını bu günün icrada ödemeninde son günü olması nedeniyle temerrüt olgusunun gerçekleşmediğini kabul edip davayı reddetmiştir.

Davacı kira farkları ile ilgili icra takip talebinde ayrıca icra takip vekalet ücreti ve kira farklarının muaccel olduğu 29.1.1997 tarihinden itibaren yasal faizde talep ettiğine göre davalı tarafın borcunun hesabında bu taleplerde nazara alınmadan davalının kira tesbit davasındaki ücreti vekalet alacağının sadece kira borcundan mahsup edilerek red kararı verilmesi doğru değildir. Bu durumda mahkemece yapılacak iş davalının icraya 30 günlük süre içerisinde yatırdığı paranın takip konusu kira alacağından mahsubundan sonra bakiye kira borcu ve diğer takip konusu borçlar hesap edilerek mahsubun buna göre yapılmasından ibaretken bundan zuhul olunarak yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olmuştur.

Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.

 

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 23.10.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972