 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/804
Karar No : 1997/933
Tarih : 05.02.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
KARAR : Dava, temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı kabul etmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
B.K.260. maddesi uyarınca temerrüt sebebine dayalı tahliye davasını kiralayanın açması gerekir. Kiralayan durumunda olmayan malik veya kiralananı sonradan iktisap eden kimsenin önceden kiracıya ihbar göndererek malik olduğunu, kira bedellerinin bundan sonra kendisine ödenmesini istemesi bu sonuçsuz kalırsa şartalara haiz-temerrüt ihtarı tebliğ ettirmesi ondan sonra dava açması gerekir. Dava hakkına ilişkin bu hususun mahkemece kendiliğinden gözetilmesi icabeder. Kiracıya tebliğ edilen ihtarın yasal şartları taşıması, istenen kira parasının muaccel olması ve bu kira bedelinin en az verilen otuz günlük süre içinde ödenmemiş olması gerekir. Kira parası götürülüp kiralayanın ayağında ödenmesi gereken borçlardan olduğundan ona götürülerek elden verilmesi veya masrafı kiracıya ait olmak şartıyla konutta ödemeli olarak gönderilmesi gerekir. Ancak buna aykırı bir ödeme teamülü taraflar arasında yerleşmişse ona uygun ödemede geçerli sayılır. Kiracı veya kiralayanın temerrüdü bu esaslara göre çözümlenir.
Olayımızda: 1.1.1994 başlangıç tarihli yazılı kira sözleşmesi 4 yıl olarak yapılmıştır. Kira sözleşmesinde kiralayanlar Ömer Faruk Tümer ile Meliha Denktaş, kiracı ile davalıdır. Kiralayanlar arasında zorunlu dava arkadaşlığı bulunduğundan, temerrüt ihtarının birlikte keşide edilmesi icabeder. kiralayanın biri tarafından keşide edilen ihtar hukuki sonuç doğurmaz. Dava açıldıktan sonra ihtarnamedeki bu eksikliğin giderilme olanağı yoktur. Davaya, diğer kiralayanın sonradan katılması ihtardaki bu eksikliği ortadan kaldırmaz. Bu durum nazara alınarak davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile kiralananın tahliyesine karar verilmesi hatalı olmuştur. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün H.U.M.K.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 5.2.1997 tarihinde oybirliğyile karar verildi.