 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/7641
Karar No : 1997/7882
Tarih : 13.10.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
KARAR : Dava temerrüd nedeniyle kiralananın tahhliyesi ve itirazın iptali, takibin devamı isteğine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili davalının 1.8.1985 başlangıç tarihli 1 yıl süreli kira sözleşmesiyle dava konusu kiralananda kiracı olarak bulunduğunu 683.904.056.TL ödenmeyen kira bedelleri ve 120.287.882.TL işlemiş faizlerinin tahsili için davalı hakkında 26.9.1995 tarihinde icra takibine başladıklarını, ihtarlı ödeme emrinin davalıya 3.10.1995 günü tebliğ edildiğini, davalının itirazı üzerine takibin durduğunu ancak davalının 30 günlük ödeme süresi dolduktan sonra 683.904.056.TL kira borcunu ödeyip faizlerini ödemediğini bu nedenle temerrüd olgusunun gerçekleştiğini davalının tahliyesine, yine davalının Fatih 2. İcra Müdürlüğünün 1995/3286 esas sayılı takip dosyasına yaptığı kısmi itirazın iptali ile takibin devamına karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili kira borçlarının ödendiğini ayrıca Fatih 2. İcra Müdürlüğünün 1994/4079 esas sayılı dosyasında talep edilen ve ödenen kira paralarının mükerrer istendiğini davanın reddini savunmuştur. Mahkemece davalının kira borcundan daha fazla bir miktarı davacıya ödediği, bu ödemenin ihtarlı ödeme emrinin tebliğinden itibaren 30 gün geçtikten sonra yapıldığının davacı tarafından kanıtlanması gerektiği ancak davacının ödemenin tarihiyle ilgili bir belge sunmadığı ödemenin süre dolduktan sonra yapıldığını kanıtlayamadığı, bu durumda kira bedelinin ihtarlı ödeme emrinin tebliğinden itibaren 30 günlük süre içinde yapıldığının kabulü gerektiği, dolayısıyla temerrüd olgusunun oluşmadığı ve kira borcu bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Taraflar arasında 1.8.1995 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesi her yıl yenilenerek devam etmiştir. Dosyada bulunan ve kesinleşen kira tesbit kararlarına göre kiralar 1.8.1989 tarihinde başlayan kira yılı için aylık 1.717.980.TL., 1.8.1990 tarihinde başlayan kira yılı için aylık 2.552.918.TL, 1.8.1991 tarihinde başlayan kira yılı için aylık 3.699.200.TL., 1.8.1992 tarihinde başlayan kira yılı için aylık 16.800.000.TL., 1.8.1993 ve devam eden yıllar için aylık 24.680.000.-TL'dir. Davacı tarafından daha önce Fatih 2. İcra Müdürlüğünün 1994/4079 esas sayılı takip dosyasında kira tesbit kararlarının daha sonraki tarihlerde kesinleşmesi nedeniyle 1.8.1989 tarihinden itibaren aylık 1.717.980.-TL olarak ödenen kiranın 1.8.1991 tarihinden 28.2.1994 tarihine kadar 3.699.200.-TL'ye tamamlanması için eksik yatırılan farkları istenilmiştir. Yani aylık kira 1.717.980.TL olarak ödenirken 1.8.1991 tarihinden itibaren 3.699.200.-TL olarak tesbit edildiğinden bu iki miktar arasındaki farklar istenilmiş olup, davaya konu takipte bu miktarlar yeniden istenilmiştir. Mükerrer bir talep yoktur.
Davayı konu Fatih 3.İcra Müdürlüğünün 1995/3286 esas sayılı takip dosyasında istenilen kira farkları ise kesinleşen tesbit kararlarına uygun olup, 1.8.1990-31.7.1991 kira yılı için ödenen 1.717.980.-TL ile tesbit edilen 2.552.918.-TL arasındaki fark tutarı 10.019.256.-TL istenilmiştir. 1.8.1991-1.8.1992 tarihleri arası kira farkı daha önceki dosyayla istenildiğinden yeniden talep edilmemiştir. 1.8.1992-31.7.1993 dönemi için önceki icra dosyasıyla 3.699.200.-TL'ye tamamlandığından bu defa 3.699.200.-TL ile tesbit edilen 16.800.000- TL'nin farkı toplamı 157.209.600.-TL istenmiştir. Burada da mükerrer talep yoktur. Daha önceki icra dosyasında 28.2.1995 tarihine kadar kiraların 3.699.200.-TL'ye tamamlanması nedeniyle 1.8.1993-28.2.1995 tarihleri arası için yine 3.699.200-TL ile tesbit edilen 26.680.000.-TLnin farkı toplamı 436.635.200.-TL istenilmiş ve 1.3.1995 tarihinden 30.5.1995 tarihine kadar 3 aylık kira bedeli 80.040.000.-TL neticeten kira bedelleri toplamı 683.904.056.-TL ile faizi talep edilmiştir. Davacı vekili dava dilekçesine davalının kira borcunu ödeme emrinin tebliğinden itibaren 30 gün geçtikten sonra ödediği açıklamıştır. Kira borcunun ödendiği kabul edilmektedir. Temerrüt olgusunun gerçekleşmemesi için bu ödemenin ihtarın tebliğinden itibaren 30 gün içerisinde yapılması gerekir. Mahkemece davacı tarafından bu konuda bir belge sunulmadığı nedeniyle ödemenin süresinde yapıldığı kabul edilmiştir. Mahkemece davacı vekiline ödeme belgeleri sorulmadığı gibi aksine 3.3.1997 günlü oturumda davalı vekiline bedeliye'ye yapılan ödemeleri gösterir makbuzları sunması için mehil verilmiş davacı vekilinden veya belediyeden ödeme tarihleriyle ilgili belgeler istenilmemiştir. Mahkemece belediye'den ödemenin hangi tarihte yapıldığının sorulması ihtarın tebliğniden itibaren 30 gün geçtikten sonra yapıldığının belirlenmesi durumunda temerrüt olgusunun gerçekleştiğinin kabulü ile tahliye kararı verilmesi gerekmekte iken aksi düşünceyle tahliye isteğinin reddi hatalı olmuştur.
Davacının faiz ve davalı tarafından mükerrer ödeme nedeniyle yapılan itirazın iptaline ilişkin temyizine gelince;
Davalının mükerrer ödeme yapmadığı istenilen kira farklarının kira tesbit kararlarına uygun bulunduğu yukarıda açıklandığından davalının kısmi ödeme yönündeki itirazının da iptali gerekmektedir. Kira tesbit kararlarıyla oluşan kira alacaklarında faizin tesbit kararının kesinmleşme tarihinden itibaren yürütülmesi gerekmekte olup dosyadaki bilirkişi raporu hatalıdır. Mahkemece yeniden davacının isteyebileceği faiz miktarı kira tesbit kararlarının kesinleşme tarihinden itibaren hesaplanarak bulunacak miktar üzerinden faize ilişkin itirazında iptaline karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve hatalı bilirkişi raporuna göre davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 13.10.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.