KARAR

Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı Tahliye-alacak davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunu gereği görüşülüp düşünüldü.

Dava, temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesi ve alacağı tahsili istemlerine ilişkindir. Mahkemece kiralananın tahliyesine ve alacak isteminin kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz olunmuştur.

Davacı, davalının icarındaki kiralanan için yapılan kira tespit kararının 10.09.1996 tarihinde kesinleştiğini, buna rağmen 15.11.199 tarihinde ödenmesi gereken kira parasının eski miktara göre eksi yatırıldığını, bu eksiğin tamamlanması için çekilen ihtarın fayda sağlamadığını iddia ederek temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesi ve ödenmeyen bakiye kira alacağının tahsilini istemiştir.

Davalı, aylık kira bedellerinin o ay işledikten sonra yatırılmakta olduğunu 15.10.1996 15.11.1996 tarihlerini kapsayan kira parasının tespit kararında belirtilen bedele göre tam olarak 19.11.1996 tarihinde ödendiğini temerrüdü ve borcu bulunmadığını savunarak davanın

reddini istemiştir.

Taraflar arasında yazılı kira sözleşmesi bulunmamaktadır. Davalının aylık kira bedelinin peşin değil kira ayının sonunda ödenmesi gerektiği yolundaki beyanına karşı çıkmamıştır. Davacının daha önceki aylardan alacağı kaldığı yolunda bir iddiası bulunmamaktadır. Ası

davaya konu edilen kira parasının, Kasım 1996 ayı kira bedeli olduğu anlaşılmaktadır. Bankadan getirtilen hesap özetinde ve bilirkişi raporunda görüldüğü gibi, Kasım 1996 ayı kira parası davaya esas alınarak ihtarın keşidesinden önce 16.12.1996 tarihinde ödenmiştir. Bu ödemede bir eksikleri söz konusu değildir. Her ne kadar bilirkişi 15.05.1996-15.06.1996 tarihleri arasındaki ayın kira parasından eksik bulunduğu belirtilmiş ise de o eksik hakkında bir ihtar ve dava bulunmadığından o eksiğin bu davaya etkisi kabul edilemez. Hal böyle

olunca, davaya konu ay kira bedelinden dolayı davalının temerrüte düşmediği borcu bulunmadığı sabit olduğundan, davanın reddi gerekir. Aksi görüşle yazılı şekilde hüküm verilmesi hatalı olmuştur.

Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile H.U.M.K.'nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 01.10.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972