 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/643
Karar No : 1997/832
Tarih : 03.02.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davalılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü.
KARAR : Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı kabul etmiş hükmü davalılar temyiz etmiştir.
Davacılar vekili, birleştirilmesine karar verlen 995/73 ve 74 esas sayılı dava dosyalarındaki dilekçelerinde davalı S.A. ile Ö.A.'ya kiralanan her iki dükkana ihtiyaçları olduğundan tahliyelerine karar verilmesini istemiştir. Davalılar davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır. Mahkemece ihtiyaç iddiası sabit görülerek her iki davalının tahliyesine karar verilmiştir. Karar her iki davalı tarafından temyiz olunmuştur.
Dosyada mevcut ve dava konusu edilen 20.2.1993 başlangıç tarihli ve 2 yıl süreli kira sözleşmesi davacılar ile M.A. vekili S.A. arasında yapılmıştır. Bu yazılı sözleşmeden kiracının M.A. olduğu anlaşılmaktadır. Ayrıca daha önce aynı konuda davalılar aleyhine açılan ve redle sonuçlanan tahliye talebinin reddine dair karar 23.11.1995 gün 1995/11263-11414 sayılı kararla onanmıştır. Bu kararda S. lehine kesin hüküm teşkil eder. Bu nedenle S. hakkında açılmış davanın husumet nedeniyle reddine karar vermek gerekirken, bunun hakkında da tahliye kararı verilmesi doğru değildir.
Davalılardan Ö.A.'nın temyizine gelince:
Kendisine kiralanan yerin tek başına ihtiyaca yeterli olmadığı dosya kapsamından anlaşıldığından onun hakkında da tahliye kararı verilmesi doğru olmadığından, hükmün bu davalı yönünden de bozulması icap etmiştir.
SONUÇ : Hükmün yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 3.2.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.