 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/6311
Karar No : 1997/6699
Tarih : 22.09.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü.
KARAR : Dava konut ihtiyacı ve iki haklı ihtar nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece iki haklı ihtar nedeniyle açılan davanın reddine, ihtiyaç nedeniyle açılan davanın kabulüne karar vermiş ve hüküm davalı tarafından ihtiyaç nedenine dayalı olan tahliyeye yönelik olarak temyiz olunmuştur.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık davada ileri sürülen ihtiyaç iddiasının gerçek ve samimi olup olmadığı noktasındadır. Davacı kiralanana kızı D.nin ihtiyacı olduğu iddiası ile bu davayı açmıştır. Davalı ihtiyacın gerçek ve samimi olmadığını, ihtiyaçlının evli olup halen lojmanda oturduğunu, davanın reddi gerektiğini savunmuştur. İhtiyaçlının halen eşi ile birlikte Halkalı'da lojmanda oturduğu, lojmandan çıkma gibi bir girişimi olmadığı veya çıkması için bir istekte bulunulmadığı dosya kapsamından anlaşılmaktadır. 6570 sayılı yasa zorunlu ihtiyacı tahliye nedeni olarak kabul etmiştir. İhtiyaçlı polis eşi ile birlikte halen lojmanda oturduğuna, lojmandan çıkma gibi bir girişimi de bulunmadığına ve lojmandan çıkarılmasının da söz konusu olmadığına göre ihtiyacın varlığından söz edilemez.
Bu durumda subut bulmayan davanın reddine karar vermek gerekirken, yazılı şekilde kabul kararı verilmesi hatalı olmuştur.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itiazlarının kabulü ile hükmün HUMK'nin 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 22.9.1997 tarihinde oybirliği ile karar verildi.