 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/592
Karar No : 1997/723
Tarih : 03.02.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü.
KARAR : Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi isteğine ilişkindir. Mahkemece istem gibi karar verilmiş ve hüküm davalı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davacılar, dava dilekçesinde bu yeri 13.2.1995 tarihinde satın aldıklarını, bu yere davacılardan İ.A.'nın eşi A'nın ihtiyacı bulunduğunu, market olarak işleteceğini bildirmişlerdir.
Davalı ise ihtiyaç iddiasının samimi olmadığını, davacının eşi A'nın Antalya'da market işlettiğini bildirerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davacılardan İ.A.'nın eşi A'nın Antalya'da aynı işi yaptığı bu işi Kemer'de icra etmek istediği, ihtiyaç iddiasının samimi olduğu beyanı ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dinlenen davacı tanıkları ihtiyaçlının halen Antalya'da market işlettiğini, bu işi Kemer'e nakledeceğini, taşınmazın da bu amaçla satın alındığını ifade etmişlerdir.
İhtiyaç iddiasının kabul edilebilmesi için ihtiyacın dava sırasında gerçekleşmiş olması gerekir. Davacılar, dava dilekçesinde ve davalıya çekilen ihtarda doğmuş bir ihtiyaçtan söz etmemişlerdir. Davacı tanıklarının beyanından da halen ihtiyaçlı A'nın Antalya'da market işlettiği anlaşılmaktadır. Bu husus celpedilen vergi kaydında da anlaşılmaktadır. Mahkemece de ihtiyaçlının Antalya'da aynı işi yaptığı kabul edildiği halde tahliyeye karar verilmiş olması hatalı görülmüştür.
SONUÇ : Davanın reddine karar verilmesi gerekirken, tahliye kararı verilmesi nedeniyle hükmün bozulması icap etmiştir.