 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/5146
Karar No : 1997/5230
Tarih : 09.06.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı Şuf'a davasına dair karar Davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava şuf'alı payın iptali ve tescili istemine ilişkin olup mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş ve hüküm davalı tarafça temyiz olunmuştur.
Davacı, şuf'alı payın ilişkin olduğu taşınmazd paydaş olan Hüsnü ve Tangür Bakkaloğlu paylarını 500.000.000.TL den 1 milyara 7.2.1995 tarihinde davalıya sattıkları halde tapuda 2 milyar gösterdiklerini ileri sürerek bedelde muvazaa iddiası ile 28.2.1995 tarihinde açmış olduğu işbu dava ile 1 milyar TL üzerinden şuf'alı payın iptali ile adına tescilini istemiştir.
Davalı bedelde muvazaa olmadığını 2 milyar üzerinden davayı kabul ettiğini savunmuştur.
Davacı bedelde muvazaa iddiasında bulunduğuna ve aktin tarafı olmadığına göre bu iddiasını tanık dahil her türlü delille kanıtlayabilir. Nitekim davacı iddiasını kanıtlama yönünden tek tanık göstermiştir. Dinlenen bu tanık Kök murisin mirasçısı olup davaya muvafakat eden kişidir. Davanın iddia edildiği gibi sonucundan menfaati olduğundan sadece bu tanığın beyanına itibar edilmeyeceği gibi mahallinde yapılan keşifte de satış tarihi değil satış vadi tarihi olan 8.11.1993 tarihi esas alınarak kıymet tesbit edilmiştir. Keşif bu gibi durumlarda tek başına yeterli kabul edilemez. Tüm dosya kapsamında bedelde muvazaa iddiasının kanıtlanamadığı anlaşılmakla mahkemece yapılacak iş davacıya tapuda gösterilen bedel üzerinden şuf'a hakkını kabul edip etmediğinin sorulması kabul ettiği takdirde şuf'a bedelinin depo ettirilmesi için münasip mehil verilmesi ve depo ettiği takdirde sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken bundan zuhul olunması usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması icap etmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 9.6.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.