 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/5142
Karar No : 1997/5231
Tarih : 09.06.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme tahliye'ye karar vermiş ve hüküm davalı tarafça temyiz olunmuştur.
Bir kimsenin Türkiye'ye kesin dönüş yaptığının kabul edilebilmesi için, pasaportuna bulunduğu yerdeki Türk Konsolosluğu veya Maliye ve Gümrük Bakanlığı veya Merkez Bankası tarafından "kesin dönüş yapmıştır." şeklinde kaşe vurdurulması gerekir.
Kesin dönüş yapılmamışsa, geleceğe yönelik olarak henüz doğmamış bir ihtiyaç için tahliye davası açılması mümkün değildir.
OLAYIMIZDA : Davacı yurt dışında çalışmakta iken emekli olduğunu, yurda kesin dönüş yaptığını, kiralananda mobilya ticareti yapacağını, ileri sürerek açmış olduğu işbu dava ile kiralananın tahliyesini istemiştir. Davalı ihtiyaç iddiasının samimi olmadığını, yurda kesin dönüş yapmadığını aynı iddia ile açılan davanın red edilerek kesinleştiğini kesin hüküm mevcut olduğunu davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme ihtiyacın varlığını kabul ile kiralananın tahliyesine karar vermiştir.
Davalı, davacının yurda kesin dönüş yapmadığını savunduğuna göre yukarıda belirtildiği üzere bu durumun yetkili makamlardan sorularak davacının kesin dönüş yapıp yapmadığı saptanmadan noksan inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olmuştur.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, İstek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 9.6.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
