 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/464
Karar No : 1997/536
Tarih : 28.01.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesi'nden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı Tahliye davasına dair karar Davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir.
Mahkeme davayı reddetmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı kiralananın maliki olduğunu belirterek, yurtdışından kesin dönüş işlemlerinin devam ettiğini, konuta ihtiyacı olduğunu iddia ederek bu davayı açmıştır.
Davalı, kiralayanın davacı olmadığını, bu nedenle dava açma hakkı bulunmadığını, A.E. ile arasında kurulan şifahi sözleşmenin başlangıcının 15.4.1992 olup, 15.4.1996 tarihinde bittiğini, davanın süresinde açılmadığını, samimi olmayan davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme, davacının kiralayan sıfatının ispat külfeti davacıya ait olup ispatlanamadığından davayı reddetmiştir.
Davacının, kiralananın maliki olduğu hususu ihtilafsızdır. Malik kiralayan gibi kendisinin, eşinin veya çocuklarının ihtiyacı için tahliye davası açabilir. Nitekim davacının kendisinin konut ihtiyacı nedeniyle bu davayı açmasında bir usulsüzlük bulunmadığından mahkemenin davacının dava hakkı olmadığından bahisle davayı reddetmesi görüşü doğru değildir. Mahkemece yapılacak iş, taraf delillerinin toplanıp varılacak sonuç dairesinde bir karar vermekten ibaret iken davanın reddine karar verilmesi hatalı olduğundan, hükmün bozulması icap etmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK'nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 28.1.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.