 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E. 1997/4138
K. 1997/4248
T. 12.5.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
FUZULİ İŞGAL NEDENİYLE TAHLİYE
DEVRE ZIMNİ ONAY
KARAR ÖZETİ : Yazılı kira aktine rağmen kiralayan, mecurun kiracı tarafından bir başkasına devrini zımnen onaylamışsa, bu husus maddi vaka sayılacağından tanık dahil her türlü delille kanıtlanabilir.
Kiralayan davacının, devri zımnen onayladıktan sonra, devralan kişi hakkında açtığı fuzuli işgal davası iyiniyetli sayılamaz.
(6570 s. GKK. m. 12)
(818 s. BK. m. 256)
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, fuzuli işgal nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme, davanın kabulüne karar vermiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı; dava konusu kiralananın dava dışı Mehmet isimli kişiye kiraya verildiğini ve sözleşmeye aykırı olarak davalıya devir edildiğini, fuzuli şagil olan davalının tahliyesini talep etmiştir. Davalı ise; kiralananda kiracılık ilişkisine dayanarak oturduğunu, davacının bu durumu bildiğini, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, kira sözleşmesinin yazılı olması karşısında tanık dinlenemeyeceği nedeniyle davalının fuzuli şagil olduğu kabul edilerek tahliye kararı verilmiştir.
1.1.1980 başlangıç tarihli, bir yıl süreli kira sözleşmesinin özel şartlarının 4. maddesinde, kiralananın devri mal sahibinin yazılı muvafakatına bağlanmıştır. Bu şarta göre, kiracı tarafından kiralananın başkasına devir edilmesi halinde, yazılı izin gerekmektedir. Ancak kiracı, kiralananı, kiralayanın yazılı iznini almadan başkasına devir etmiş, kiralayan da bunu bildiği halde ses çıkarmamak suretiyle zımni muvafakat etmiş ise, bu husus maddi yaka olması sebebiyle şahit dahil her türlü delil ile ispat edilmesi mümkündür. Fuzuli şagil davalının bu durumu ispat etmesi halinde, davacı kiralayanın bu duruma. ses çıkarmayarak zımni muvafakat edip, bilahare fuzuli şagillikten dava açması MK.nun 2. maddesindeki iyiniyet kuralı ile bağdaşmaz.
Davalı, kiralananda işyeri açacağını 12.2.1993 tarihinde vergi dairesine bildirdiğini, kiracı olduğunu, bu durumu davacının bildiğini savunmuş, bu konuda tanık bildirmiş, vergi kayıtlarının kira tespit dosyasının celbini istediğine göre taraf delillerinin toplanıp yukarıda açıklanan husus üzerinde durulması ve neticesine göre bir karar verilmesi gerekirken, noksan inceleme ile karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olmakla hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Hükmün yukarıda yazılı nedenlerle (BOZULMASINA) ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının, temyiz edene iadesine, 12.5.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.