 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E:1996/9397
K:1996/9607
T:04.10.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KARAR
Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava 2 haklı ihtar nedeniyle tahliye isteğine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık davalının 01.06.1995-01.06.1996 kira yılında 2 haklı ihtara sebep olup olmadığı noktasındadır. Taraflar arasındaki 01.06.1993 başlangıç tarihli sözleşme ile kira bedelinin her ayın 3. günü akşamına kadar yatırılması gerektiği kararlaştırılmıştır.
Kira yılındaki ilk ihtarname Ekim 1995 ayı kira parası için 06.10.1995 günde keşide ve aynı gün tebliğ olunmuştur. Davalı bu ayın kira parasını ihtardan sonra ödediğini kabul ettiğinden bu ihtar haklıdır. Bu kira yılı içerisinde 2. İhtarname birikmiş kira farkları için 23.10.1995 tarihinde keşide edilip 27.10.1995 tarihinde tebliğ olunmuştur. Bu farklardan Haziran,Temmuz, Ağustos, Eylül 1995 aylarına ait olanlar aynı kira yılına ait olmaktadır. Kira bedelinin tesbitine ilişkin hüküm davalıya tebliğinden sonra temyiz etmediğinden 12.10.1995 tarihinde kesinleşmiştir. Böylece bu tarih itibariyle ödenecek miktar ve muacceliyet davalı tarafından bilinmektedir. Ödeme ihtarlı ödeme emrinin tebliğinden sonra 01.11.19957de olduğundan bu ihtarda haklılık kazanmaktadır. Tesbit kararını alıp temyiz etmeyen davalının kararın kesinleşmesinden haberdar olmadığı söylenemez. Bu nedenle 2 haklı ihtar olgusunun gerçekleştiğinin kabulü ile karalananın tahliyesi gerekirken yazılı şekilde red kararı verilmesi isabetsiz olmakla hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz kararlarının kabulü ile H.U.M.K' nun 428. Maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesini, 04.10.1996 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.