 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/8038
Karar No : 1996/7062
Tarih : 16.9.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Dava akde aykırılık ve fuzuli işgal nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme istem gibi karar vermiş, hüküm davalılar vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı vekili dava dilekçesinde, davalılardan Levent İ...'ün 1.4.1994 başlangıç tarihli 5 yıl süreli kira sözleşmesi ile kiracı olduğunu sözleşmenin hususi şartlarının 2.maddesinde devir yasağı bulunduğunu bu yasağa rağmen, kiralananı diğer davalı Fırın Gıda Pazarlama İşletmecilik Ticaret Limited Şirketine devrettiğini süreli ihtara rağmen akde aykırılığın giderilmediğini, akde aykırılık ve fuzuli işgal nedenleriyle kiralananın tahliyesini istemiştir.
Davalılar vekili, akde aykırılık ve fuzuli işgal iddialarının doğru olmadığını başlangıçtan beri davalı şirketin kiracı olup, kira paralarını şirketin ödediğini, diğer davalının ise şirketin müdürü olduğunu davacının durumu bildiğini davanın reddini savunmuştur.
Davacı ile davalılardan Levent İ... arasındaki 1.4.1994 başlangıç tarihli 5 yıl süreli kira sözleşmesinde hususi şartlarının 2.maddesinde "kiralayan, dükkanı mülk sahibinin muvafakatı olmadan devredemez" denilmektedir. Bu şart geçerli olup tarafları bağlar. Kiralananda diğer davalının bulunduğu da ihtilafsızdır. Bütün sorun davalı şirketin, kiralananda bulunduğunu, davacının baştan beri bilip bilmediği bu hususda zimni muvafakatının olup olmadığı hususunda toplanmaktadır. Şayet kira sözleşmesine aykırılığı kiralayan bildiği halde uzun süre ses çıkarmamış ise buna icazet vermiş sayılacağından akde aykırılıkdan bahsedilemez. Davalı şirketin yazılı kira mukavelesinin yapıldığı tarih öncesinden beri kiralananda oturduğu ve kira paralarını da davacının banka hesabına 1.1.1994 tarihinden beri ödediği ve bu kira paralarının davacı tarafından çekildiği bankanın cevabı yazısından anlaşılmaktadır.
Bu durumda akde aykırılık ve fuzuli işgal olgusunun varlığının kabulü ile yazılı şekilde tahliyeye karar verilmesi,
Usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması icap etmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 16.9.1996 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.