 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/640
Karar No : 1996/818
Tarih : 30.01.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kâğıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
KARAR : Dava konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi isteğine ilişkindir. Mahkemece istem gibi karar verilmiş ve hüküm davalı tarafından temyiz olunmuştur.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davada ileri sürülen ihtiyaç iddiasının gerçek ve samimi olup olmadığı noktasındadır. Davacının ötedenberi İstanbul'da oturduğu, eşinin aynı yerde işinin bulunduğu, davacının küçük olan çocuklarından birinin ilkokul öğrencisi olup diğerinin ortaokulu bitirdiği, daha önceden P. firmasında çalışmakta olan davacının bu yerden ayrıldığı ve fakat bir yıldan beri yine aynı yerde oturmaya devam ettikleri dinlenen davacı tanıklarının birbirini tamamlayan ve doğrulayan ifadeleri, ibraz edilen belgeler ve tüm dosya içeriğinden anlaşılmıştır. Davacı İzmir'de bir optik dükkânları olduğunu bildirmişse de o dükkânın davacıya ait olmadığı, babasına ait bulunduğu yargılamadaki açıklamalarından anlaşılmaktadır.
Eşi bir araba firmasının Türkiye temsilcisi olarak İstanbul'da çalışıp oturmakta ve çocukları İstanbul' da öğrenime devam etmekte olan ve onlarla birlikte oturmakta olan davacının kiralananın bulunduğu yer olan İzmir'de oturmadığı, yakın zamanda İzmir'e geçecekleri hakkında inandırıcı bir neden bulunmadığı ve esasen o yolda bir girişimlerinin olmadığı tüm dosya içeriği ile sabittir. İş yerinden bir yıl kadar önce ayrılmış davacının bu yüzden yeni ihtiyacının doğduğunun kabulü mümkün değildir. Bu itibarla halen davacının kiralanana yerleşmek yolunda doğmuş zorunlu bir ihtiyacının bulunmadığı kabul edilmelidir. İzmir'e naklin kısa sürede gerçekleşeceği hakkında bir delil getirilememiştir. Bu bakımdan ihtiyaç iddiasının gerçek ve samimi olduğunun kabul edilebilmesi olanaksızdır. Bu yüzden davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçelerle tahliye kararı verilmesi isabetsiz olmuştur. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK'nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 30.1.1996 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.