Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:

Dava, konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme, davayı red etmiş; hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.

 

Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davada ileri sürülen ihtiyaç iddiasının gerçek ve samimi olup olmadığı noktasındadır. Davacı; kiralanana kızı Burcu'nun ihtiyacı olduğunu, ailesinden ayrı yaşamak istediğini iddia ile bu davayı açmıştır. Davalı, ihtiyacın gerçek ve samimi olmadığını, davanın reddi gerektiğini savunmuştur. İhtiyaçlının rüştünü ikmal etmiş olup anne, babası ile oturduğu hususu ihtilafsızdır. Reşit olan bir kimsenin ayrı mesken edinmesi yasal hakkıdır. Anne, babası ile oturmaya zorlanamaz. Kabul şekli itibariyle 1.2.1992'de kiraya verilen 8 nolu daire davacıya ait olmayıp diğer kızı Ebru'ya aittir. Bu durumda kiralananın tahliyesine karar vermek gerekirken, yazılı şekilde reddi,

 

Usul ve yasaya aykırı olduğundan, hükmün bozulması gerekmiştir.

 

SONUÇ Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün (BOZULMASINA), istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 20.5.1996 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972