 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/3112
Karar No : 1996/3273
Tarih : 01.04.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkin olup, mahkeme davanın kabulüne karar vermiş ve hüküm davalı tarafça temyiz olunmuştur.
Davacı vekili müvekkilinin boşta olduğunu, davalının kirası altında bulanan yerde otelcilik yapacağını ileri sürerek iş yeri ihtiyacı nedeniyle süresinde açtığı iş bu dava ile kiralananın tahliyesini istemiştir.
Davalı vekili ise kiralananın bulunduğu binanın 2, 3 ve 4. katlarının müvekkilinin otel olarak çalıştırdığını buranın ikiye ayrılarak otel olarak kullanılmasının mümkün olmadığını davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme ihtiyaç iddiasının varlığını kabul ederek kiralanın tahliyesine karar vermiştir.
Bir kimsenin ihtiyacı nedeniyle kendi mülkünde oturması en tabii hakkıdır. Ancak ihtiyaç iddiasın incelenirken sözleşmenin özellikleri tarafların karşılıklı durumları yapılacak işin kiralananda yapılmasına engel bir halin mevcut olup olmadığının araştırılması gerekir.
Olayımızda; tahliyesi istenilen yerin bulunduğu bina 4 katlı olup 2, 3 ve 4. katlarını davalı otel olarak çalıştırmaktadır. Davalının kullandığı bu yer 18 bağımsız bölümden müteşekkil olup, sadece 9 bağımsız bölüm davacıya aittir. Diğer bağımsız bölümler ise başka şahıslara aittir. Hal böyle olunca kiralananın bölünerek bir kısmının davacıya otel olarak kullanılması için verilmesi mümkün değildir. Bu durumda davacının işini kiralananın bir bölümünde yürütülmesine engel halin bulunduğunun kabulü gerektiğinden davanın reddine karar vermek icap ederken yazılı şekilde kabul kararı verilmesi,
SONUÇ : Usul ve yasaya aykırı görüldüğünden hükmün bozulması gerekmiştir.