 |
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E:1996/1409
K.1996/1558
T:26.02.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KARAR
Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı süre yönünden red etmiş, hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı vekili kiralanana müvekkilinin oğlu Mete E...'nin, ihtiyacı olduğunu iddia ederek iş bu davayı açmıştır.
Davalı vekili davanın süresinde açılmadığını davanın reddini savunmuştur. İhtiyacı dayanan tahliye davalarının akdin hitamını izleyen bir ay içerisinde açılması gerekir. Daha önce veya bir aylık dava açma süresi içinde tahliye iradesi kiracıya ulaştırılmışsa bu bildirimi takip eden dönemin sonuna kadar dava açma hakkı saklı tutulmuş sayılır. Olayımızda, davacının miras bırakanı ile davalı arasındaki kira sözleşmesi 17.03.1990 başlangıç tarihli ve 1 yıl sürelidir. Buna göre akit 16.06.1991 tarihinde sona ermiş ve 17.03.1991 tarihinden itibaren 6570 sayılı yasanın 11.maddesi uyarınca seneden seneye yenilenerek dava açıldığı yıla nazaran 16.06.1995 tarihinde son bulmuştur. Kiralayanın tüm mirasçılarının vekili tarafından davalıya 01.03.1995 tarihinde tebliğ ettirilen ihtarla dönem sonuna kadar dava açma süresini korumuştur. Bu nedenle 18.05.1995 tarihinde açılan dava süresindedir. Dava süresinde açıldığından işin esasına girilerek taraf delillerinin toplanması ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın süre yönünden reddi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması icap etmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. Maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 26.02.1996 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
